vrijdag 26 juni 2020

Japan in honderd kleine stukjes - Paulien Cornelisse



Je hoort vaak over de giftige kogelvis, die Japanners zo graag eten, maar rijstballen zijn veel gevaarlijker.


Dit boekje heb ik geleend van een vriendin. Ik begon er aan met het idee dat het een tussendoorboek zou worden, maar ik vond het verrassend leuk! Het is leuk geschreven, veel gaat over de Japanse taal, maar ook voor mensen die ooit in Japan zijn geweest staat er veel herkenbaars in. Op de foto zie je het boek met notes bij 'mijn' stukjes.

8. Salaryman
Ik ben in het zakendistrict van Tokio geweest. Je kon daar naar de zoveelste verdieping van het stadhuis om Tokio van boven te zien. Ik was er in de avond toen veel kantoren leeg stroomden en daar heb ik inderdaad veel salaryman gezien. Hij komt 's avonds laat thuis, terwijl zijn vrouw de kinderen doet.

13. Banana
Kitchen van banana Yoshimoto is een van mijn favoriete romans. Door dit boek wil ik het nu weer herlezen!

17. Bento
Ik maak graag bento's, meeneemlunches, als ik naar mijn werk ga. In Japan maakte ik ze ook iedere dag, maar omdat de keuken in mijn vakantiehuis uit een eenpits gasstel bestond, Kocht ik daar de ingrediƫnten voor de Bento in een supermarktje (zie later). Ik was zo blij dat ik Japanse omeletten en rijstballen gewoon in folie kon kopen! Een keer heb ik op de markt mijn bentobakje aan een verkoopster achter een stalletje gegeven en gevraagd of zij het lekker voor mij wilde vullen. Ze keek me wel wat vreemd aan, maar begon er vrolijk aan en had volgens mij een erg leuk moment.

19. Stoere mannen
In veel japanse openbare gelegenheden, waaronder restaurants, mag je roken, maar je mag bijna nergens roken op straat. Dit was zo'n vreemde ervaring toen ik in Japan was, roken in restaurants!

41 Graseters
Dit hoofdstukje gaat feitelijk over het fenomeen dat Japanse mannen niet actief uit zijn op een relatie en erg afwachtend, wat de hoeveelheid relaties niet bepaald ten goede komt. Maar ik heb het genote vanwege de zin: In een Japanse stad hoef je zelden verder dan honderd meter te lopen of je komt een convenience store tegen. Dit klopt! Het zijn vaak kleine buurtwinkeltjes gerund door een familie.

52 Nederlandse woorden in het Japans
Elk japans schoolkind zeult een gigantische schooltas mee; een randoseru.[...] De meeste Japanse kinderen lopen met elkaar, zonder ouders, in kleine kwetterende groepjes naar school. Dit is zo, en ik heb meermalen groepen kinderen, ik denk 5, 6 jaar oud, naar huis zien lopen zonder begeleiding. Ik vroeg me af of Japanse ouders dat niet eng vonden, want de kinderen moeten soms kilometers lopen.

55 Witte mensen
Specifiek zouden witte mensen ervan houden om in Tokio naar de Tsukiji-vismarkt te gaan. Ik heb dit ook gedaan. Het was een van leukere dagen in Tokio.

56 Japanse hypes
Ik denk dat Marie Kondo zo populair heeft kunnen worden omdat er juist in Japan veel behoefte is aan iemand die 'toestemming' geeft om spullen weg te gooien. Haar methode is dus niet zozeer een afspiegeling van een Japanse traditie.
Een Japanse facebook kennis vertelt over Marie Kondo dat we niet moeten vergeten dat Japan een modern land is met alle problemen die een modern land heeft. Dus ook een groot afvalprobleem, en een groot aantal mensen, net als hier, die in hun spullen verdwaald zijn geraakt en er niet meer uitkomen.

74. Hekjes
Al snel werd duidelijk dat de natuur in Japan vaak achter een hekje zit. Dit viel mij ook erg op! Ik hoopte dat er iemand was die dit ook zou zien.

83 kleuren
In Japan zie je veel horizontale verkeerslichten. Dit klopt. Als Westerling moet je tijdens het fietsen er erg aan wennen en opletten dat een verkeerslicht voor je geldt, want ze staan niet op ooghoogte. Je bent zomaar een druk kruispunt opgefietst!

99 Familie
Een ober, een jonge jongen nog, met een dikke bril, duidelijk verlegen met zijn rol in dit etablissement. Ik bekeek hoe hij bewoog, en dacht precies te begrijpen hoe hij zich voelde.

Geen opmerkingen: