zaterdag 23 september 2017

Dit kan niet waar zijn - Joris Luijendijk onder bankiers

Ik heb veel gezien en gelezen over de bankencrisis van rond 2008 (10 jaar geleden alweer!) en deze interviews met bankpersoneel vatteng oed samen wat ik al eerder heb gelezen erover. Toch ben ik nog weer verrast, over de alomvattendheid van de crisis. Het is een crisis geweest in alle geledingen van de geldwereld, van consumentenbanken die hypotheken verstrekten aan mensen die dat niet dragen konden, zakenbanken die die hypotheken vervolgens opknipten, verzekeraars die die opgeknipte pakketten gingen herverzekeren, waarderingsbedrijven die deze verknipte pakketten als AAA, superveilig, waardeerden.
Er is sindsdien weinig gedaan. In Nederland hebben we in ieder geval van de banken die onder regeringstoezicht kwamen nog de verzekeringpoot verzelfstandigd, dat is nog iets, maar voor de rest zijn al deze zaken nog steeds met elkaar verknoopt.
Luyendijk spreek met allerlei mensen in de bankenwereld, behalve de top-noch, en deelt ze in in verschillende mensgroepen; de master of the universe, de koele kikkers, de tandenknarsers en de neutralen. Maar het zijn gewoon mensen, die in een systeem zitten waar ze soms op hun plaats zijn, en soms even meedoen om daarna iets anders te kiezen. Ze verdienen veel en krijgen grote bonussen, maar hun huizen zijn peperduur en hun kinderen zitten gevangen in een heel duur schoolsysteem. In die zin is de keuze om eruit te stappen ook heel moeilijk, en heb je eenmaal de keuze gemaakt erin te gaan, dan zit je ook vast in het systeem. Vaak is degene die kiest je eruit te gooien het systeem zelf, via ongeregelde maar wel systematische ontslaggolven.
De politiek is ook verweven met de bankenwereld, de minister van financiƫn van de VS komt van Citybank, het hoofd van de Europese Centrale Bank was bankier bij Goldman Sachs, toezichthouders worden gerunt door mensen uit de bankwereld. Dat is geen complot van grote zakenbanken, het is omdat we dan denken dat er iemand aan het hoofd van de financiƫle regering staat, van de toezichthouder staat, die in ieder geval het een beetje snapt. Maar het gevolg is dat regels vooral voor banken gemaakt worden, niet tegen macht van banken, en de situatie blijft zoals hij is.
Mijn conclusie: als je er tegen bent en er tegen in wilt gaan, haal je geld weg bij de grote banken en stal het bij een kleine consumenten bank. Wil je veiligheid, en zekerheid dat je geld niet verloren gaat, zet het dan bij de ING's en Amro's van deze wereld, want die zijn nog altijd te groot om te vallen, en worden op zeker gered bij de volgende crisis.

Slangen & piercings - Hitomi Kanehara

Dit boek heb ik al eens eerder gelezen. Het draait om volwassen worden, relaties aangaan en behouden, over depressie, schaamte en het gevoel niet volwaardig te zijn, wat wordt uitgedrukt door de tatoeage van een slang die geen ogen heeft.

Stoomfluit in het midden van de nacht - Haruki Murakami



Dit boekje met 3 verhalen van Haruki Murakami is een nieuwjaarsgeschenk van een uitgever aan zijn contacten. Ik heb het gelezen in de trein naar Helmond en Goes. Het eerste verhaal is met personen die ook een rol spslen in de Opwindvogelkronieken. Het is een typisch Murakami verhaal, waarbij iets wat normaal is langzaam steeds vreemder wordt. Het tweede verhaal gaat over een jongen, net volwassen, zoals vaker met Murkamipersonages, die het gevoel heeft verloren te zijn, iets verloren te hebben en verder moet met zijn leven. Het derde verhaal is ultra kort, over liefde, en doet denken aan Kawabata.

zaterdag 2 september 2017

1913 - Florian Illies


Het boek is leuk geschreven en geeft een mooie inkijk in de culturele bovenlaag van het vaste land van Europa, schilders en denkers die via allerlei connecties en vooral minaressen aan elkaar zijn gelinkt.
Maar het geeft voor mij ook weer het probleem aan dat ik heb met dagboekvertellingen, waar veel van de stukken uit dit boek op zijn gebasseerd. Het is allemaal zo self-involved, zo veel lijden met een enorm lange ij, zo veel pathos.

Het huis van de blauwe mango's - David Davidar

Ik heb dit boek ooit gekocht met het idee van een zomerboek met een familieverhaal. Dat is het ook wel, maar het gaat ook over man-vrouw beelden en kolonialisatie in India. Daardoor is het een interessanter boek geworden.