Hiroshige's tokaido - in prints and poetry

 

Ik heb dit boekje gekregen samen met Conveniencestore woman. Dit boekje bevat de tekeningen die Ichiryusai Hiroshige maakte van de stations tijdens zijn reis van Tokio naar Kyoto in 1832. Daarbij op iedere pagina een Haiku. Dit zijn alle stations die hij op zijn reis aandeed:

De afdrukken van de houtblokschilderijen zijn wel erg klein. Ik heb ze op internet erbij gezocht zodat ik beter kon zien wat er op gebeurde. Het is een leuk uitgegeven boekje.

The crane

The crane on one leg at the waterside
How still it stays!
But in the ripples
the reflection sways

Kawada Jun

Ik heb nog het plan om via deze route van Tokio naar Kyoto te reizen als alles weer normaal is.

Ik had het over dit boekje op de facebook pagina over Japanse literatuur waar ik lid van ben, en ik kreeg de volgende post:

'I translated his Kyoka Tokaido. The series came out in 1840 to 1844. While doing some reading, I came to know that Hiroshige probably not walked visiting all those 53 stations on the Tokaido. They say he borrowed 26 images from others: 19 from東海道名所図絵/ Tokaido Meishyo-zu-e, 6 from 続膝栗毛/ The Hizaurige II, 2 from 伊勢参宮名所絵図/ Ise-sangu-meishyo-ezu.'

Hier zie je er nog een paar in groter formaat: https://japanobjects.com/features/hiroshige-tokaido

Manhattan beach - Jennifer Egan

 

Op de marinebasis in Brooklyn wemelt het tijdens de oorlog van de vrouwelijke arbeiders met banen die voorheen niet voor hen waren weggelegd. Onder hen bevindt zich de achttienjarige Anna Kerrigan, dochter van een ondergrondse koerier die zijn gezin onverwachts in de steek liet.

Na een zware duikopleiding waarbij ze veel moed en wilskracht toont, wordt Anna de eerste vrouwelijke marineduikster. Ze is vastbesloten het mysterie rond de verdwijning van haar vader op te lossen – ook al betekent dit dat zij zal moeten infiltreren in de maffiawereld van New York.

Het verhaal van Anna Kerrigan vond ik interessant, het deel van het misdaadsyndicaat niet zo heel erg. Er zitten ook plotwendingen in die karakter technisch voor mijn gevoel niet kloppen. Waarom zou ze in hemelsnaam seks hebben met een maffiabaas?

Sprakeloos - Tom Lanoye

 

Tom Lanoye beschrijft met liefde maar ook hartverscheurend en met humor het leven van zijn moeder, een amateur actrice die juist door een beroerte haar taal verliest. Hij beschrijft het leven van het slagersechtpaar, verstrengeld in hun huwelijk en hun leven in de volkswijk, hun beslommeringen, het gekibbel, haar hang naar aandacht, altijd zij, zo komt zij tot leven in de roman. Haar aftakeling in het verpleeghuis en de zorg die de familie haar biedt, ondanks dat zij ook ergens beseffen dat het niet beter wordt, is schrijnend pijnlijk. Ergens hoop je dan alleen maar dat het nooit zo zal worden. Ik vond het ook wel heel erg egomaan, erg met zichzelf bezig, soms, maar daardoor voelt het ook echt.