zaterdag 22 november 2014

Het onzichtbare geluk van andere mensen - Manu Joseph

Unni had geen Verwachtingen van Het Leven. Dus had Unni geen redenen om bang te zijn. Thoma wil zoveel van de wereld, van de mensen. Daarom is hij bang, en daarom was hij kinderachtig.
Ik heb dit boek geleende gekregen van Laura, die dacht dat het boek van mij was, zo leek het op een boek dat ik zou lezen. Dat klopt! Het boek geeft geen mooi, maar, in het licht van het huidige nieuws over de massaverkrachtingen in India, wel een geod beeld van de moderne Iniase samenleving. Weg van de romantiek, weg van de strijd tegen de overheersing van de Engelsen, maar een hevig masculine samenleving, waar vrouwen  weinig tot niets voorstellen en je daar van alles mee mag doen. Een samenleving kinderen met lijfstraffen gedrilld worden om hoge cijfers te halen voor exacte vakken, want dat is de weg naar de VS, waar je iets kunt worden, in plaats van India, waar je voor niets wordt aangezien. De hoofdpersonen vond ik op Thoma na geen van allen erg aardig. Vader alcoholicus, moeder ingewikkeld, beide arm, en hun zoon speelt met de gevoelens van allerlei andere mensen om te observeren hoe ze reageren. Toch is uiteindelijk wel te begrijpen waarom ze zo zijn geworden.
Er staan heel veel leuke citeerbare zinnen in dit boek.  

juist de tragische tekortkomingen van andere mannen vinden mannen innemend. Daarom zitten alcoholisten nooit zonder vrienden.

De gedachte kwam bij Oussep op dat de zedelijkheid waarschijnlijk door onaantrekkelijke mannen was bedacht.

Unni zei dat er duizenden Menselijke Gevoelens zijn en dat vele daarvan in geen enkele taal een naam hebben.

Hij besefte in een flits dat alle filosofen die hij had gelezen, alle godsdiensten, zelfs Einstein, zelfs J. Krishnamurti, op verschillende manieren hetzelfde zeiden: er ligt een schokkende waarheid achter de wereld die we zien, achter de gewone werkelijkheid van ons leven. God is geen leugen, maar een soort verkorte versie van de realiteit

Ik vind de zoektocht van een puber, hoe dat werkt, mooi verwoord wordt in dit boek. Uiteindelijk gaat het denk ik om de zoektocht naar wat het leven inhoudt, waarom ik hier ben.

zaterdag 15 november 2014

De bijen - Laline Paull

Dit boek speelt in de wereld van bijen. Flora 717 is een werksterbij in een bijenkorf, die de bijenkorf schoonhoudt. Maar ze is anders dan de andere bijen en wordt als werkster opgenomen in verschillende andere families in de bijengemeenschap. Door haar ontdek je de wereld van de bijen.
Flora en de andere bijen zijn natuurlijk vermenselijkt, maar het mooie van de roman is dat het toch bijen blijven. Ze communiceert heel veel met geuren en kleuren en danst de weg naar bloemen.
Uiteindelijk vond ik het boek misschien niet dystopisch genoeg. Het blijft uiteiendelijk een boek over een bijengemeenschap. Er zit wel wat maatschappijkritiek in, maar niet genoeg om het een bijtend boek over de stadsmaatschappij te maken.

Een wereld valt uiteen - Chinua Achebe

Wat een prachtig boek was dit, zo vol rijke taal. Chinua Achebe vertelt prachtig over de teloorgang van de oude cultuur en gebruiken van de Ido in Nigeria na de komst van Christenen. Je leest hoe de community in elkaar zit, en uiteenvalt. Treurig en heel mooi opgeschreven.