woensdag 17 augustus 2011

The burnt-out town of miracles - Roy jacobson


Ik kocht dit boek in Norli's in Bergen, Noorwegen. De keuze had te maken met de dikte van het boek, precies 200 bladzijden, zodat het niet teveel zou wegen op mijn fiets/wandeltocht. Ik wilde iets lezen van een Noorse schrijver, wat, vertaald in het Engels, toch best moeilijk bleek. Hamsun was vrij overvloedig te krijgen, maar ook wel depressief. Maar bijvoorbeeld Erlend Loe, Johan Harstad of Herbjorg Wassmo, toch hedendaagse Noorse schrijvers, waren niet te vinden.

Het was interessant om te lezen over een oorlog, de Fins-Russische, waarvan ik niet meer wist dan dat die er geweest was, slechts als een voetnoot in de grote geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog. Het dorpje Suomussalmi wordt met de grond gelijk gebrand door de Finnen, zodat ze het dorpje beter kunnen verdedigen. Alle inwoners moeten evacueren, maar een, Timo weigert dat en blijft. Hij wordt gevangen genomen door de Russen en moet samen met een groepje Russische gevangenen hout hakken voor de troepen. Timo weet alles over de Finse winter en hoe deze te overleven. De Russische houthakkers hebben Timo nodig om te overleven, maar Timo net zo goed de Russische houthakkers, die hem in staat stellen sterker te zijn dan hij is. Het dorpje wordt weer overmeesterd door de Finnen, waarna hetzelfde verhaal, nu met andere soldaten, weer van voren af aan begint. In het tweede deel van het boek verschuift het verhaal van een ik-persoon naar een hij en begint Timo de oorlog te verwerken.

Het grote overzicht van de oorlog, dat 2000 Finnen in Suomussalmi (ik copy-paste dat, met jullie goedvinden :) ) daar 50.000 Russen hebben afgeslacht, merk je slechts zijdelings in deze roman. Er is een beeld in de roman van Russisch materieel dat als een grote slang dwars door Finland slingert tot aan dit dorpje, waar ze volledig verwoest wordt. Ook het beeld van het meer dat 5000 lichamen had vrijgelaten, maar dat er nog veel meer heeft doorgeslikt, vond ik erg treffend.

Pas later, in alle reviews die ik gelezen heb, werd Timo als de dorpsidioot en autistisch afgebeeld. Dat vond ik hem helemaal niet. Hij was een Finse boer die afgezonderd leefde in een boerderij, en door de winter, sneeuw niet vaak mensen om zich heen had en wat afstandelijk is. Hij wilde niet weg uit het dorpje Suomussalmi (copy-paste) omdat hij daar nu eenmaal hoorde en geen idee had waar hij anders zou kunnen wonen. Dat vind ik eigenlijk wel logisch.

Dit boek heb ik ergens buiten neergelegd als bookcrossingboek, zodat het gelezen kan worden door iemand anders.

Geen opmerkingen: