Het babelvirus is Science Fiction, maar is geschreven in 1992. Sommige SF blijft vooruitstrevend. Zo is Zenuwmagiër ook nu nog een actueel boek. Het babelvirus voelt, ondanks dat het in alles SF is, ouderwets. Het is wel het eerste boek dat melding maakt van een avatar, en was dus op het moment van schrijven wel echt vooruitziend. Tenslotte was er in 1992 nog geen internet en stond de ontwikkeling van de PC nog in de kinderschoenen. We gebruikten Comodore 64's. Nu, twintig jaar na dato, doet het internet zoals hier geprojecteerd wel oubollig aan.
Het verhaal gaat over een virus dat zowel informatievirus als DNA-virus is, en wat dus programeurs kan doden als die inpluggen op het web. Dat is een aardig gegeven, dat helaas volledig vermoord wordt omdat het boek totaal niet loopt. Het boek doet namelijk aan als de laatste tien bladzijden van een Miss Marple mysterie, waarin Ms M. uit de doeken doet wie de moordenares is. Maar dat dan dus honderden bladzijden lang, in een soort gesprek met een bibliothecarisprogramma.
Het hart van het boek vormen een aantal Soemerische mythen, waarmee je mensen tot robots kunt maken. Of zo. Soemerische mythen, waar een soort moderne Citizen Kane met een religiecomplex de wereld mee wil veroveren. Een gegeven wat ik belachelijk vind en maar voor kennisgeving heb aangenomen.
Die bibliothecaris vond ik wel weer een leuke vondst. Net als het virus dat zowel een informatievirus als en DNA virus is en de wereld die is opgedeeld in allerlei franchises, zoals Meneer Lee's Groter Hong Kong of dominee Waynes Paarlen Hemelpoort. Dit gegeven komt ook voor in Stephensons andere vertaalde boek 'De alchemist', wat _wel_ een heel goed boek is. Ook de waakbeesten, electronica met de zielen van straathonden, zijn aardig.
Maar al die Soemerische mythen, verweven met andere geloven en met de informatietechnologie, laat dat alsjeblieft zitten.
Dit boek heb ik ergens buiten neergelegd als bookcrossingboek, zodat het gelezen kan worden door iemand anders.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten