Het speelt op Sri Lanka tijdens de burgeroorlog met de Tamil tijgers. Sri Lanka is nog wit op mijn leeskaart. Winnaar van de women's prize of fiction van vorig jaar.
Over de oorlog in Sri Lanka en vooral het leven van vrouwen tijdens die oorlog. Ik was geef ik toe de Tamil tijgers een beetje vergeten. Je kunt dit verhaal bijna een op een op de situatie nu in Gaza leggen.
Het boek maakt niet een van de partijen beter of slechter, het beschrijft heel mooi hoe een land en mensen in een burgeroorlog terecht komen en hoe alle vechtende partijen de inwoners de simpelste mensenrechten ontnemen, hoe mensen meegenomen worden in de oorlogstaal.
Een familie wordt door de oorlog uit elkaar getrokken. Een broer wordt tijdens de eerste rellen gedood, waar iedereen anders op reageert. Twee andere broers worden gerekruteerd door de Tamil Tijgers, een derde broer moet er niets van weten, Sahi's vader is eigenlijk altijd afwezig en weer naar een of andere post ergens in het land en haar moeder probeert alles bij elkaar te houden. Zelf word Sashi wel aangetrokken tot de idealen van de Tijgers en studeert ze geneeskunde en werkt ze tijdens haar studie in een Tamil Tijger ziekenhuis. Als haar vriend en eerste liefde door de Tamils wordt gerekruteerd voor een hongerstaking, veranderd haar invalshoek en komt ze tegenover de Tijgers en haar broer te staan.
Ik heb wel moeite met de vertelstem die steeds tegen de lezer lijkt te spreken, en dat soms ook daadwerkelijk doet.