tag:blogger.com,1999:blog-83250503821829474032024-03-18T15:46:50.064+01:00EzelsoorUnknownnoreply@blogger.comBlogger468125tag:blogger.com,1999:blog-8325050382182947403.post-22426139315617099332024-03-18T12:46:00.002+01:002024-03-18T15:46:16.867+01:00Tokyo Ueno station - Yu Miri<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj7QaSwgYhF4b1X5FpNGb-oqJMq9OaepiF4yfVdA4_1EGpSFGClj4hy1rmwIvoHnxGuFL1EdBpRdkomYWDOF2DeSfdQVla5fr1ZHC-cX833Ef4C8UiDuAYV5yf500F116bcF7UcoIAHk4cOyF-Jt8ZAQX42eCnABJHQwKVAL-joa9aT_JSZb2w1nJZUZUA/s1170/ueno.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1170" data-original-width="762" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj7QaSwgYhF4b1X5FpNGb-oqJMq9OaepiF4yfVdA4_1EGpSFGClj4hy1rmwIvoHnxGuFL1EdBpRdkomYWDOF2DeSfdQVla5fr1ZHC-cX833Ef4C8UiDuAYV5yf500F116bcF7UcoIAHk4cOyF-Jt8ZAQX42eCnABJHQwKVAL-joa9aT_JSZb2w1nJZUZUA/w130-h200/ueno.jpg" width="130" /></a></div><p><i>To speak is to stumble, to hesitate, to detour and hit dead ends. To listen is straightforward. You can always just listen.</i></p><p>Een heel mooi verhaal over een arme dagloner in Japan na de oorlog. In het begin van het verhaal is hij een geest die ronddoolt in het Uenopark, waar hij de laatste jaren van zijn leven dakloos heeft doorgebracht. Dat hij een geest is is niet direct duidelijk, ik maak dat op uit de beschrijvingen. Hij herinnert zich zijn jeugd. Hij ziet zijn gezin amper, want reist door Japan op zoek naar werk. Hij woont in Fukushima (van de kernreactor) en werkt in Hokaido helemaal in het Noorden en later in Tokio, bij de bouw van de stadions van de eerste olympische spelen (die van Anton Geesink). Als zijn zoon op 21 jarige leeftijd overlijdt komt hij terug en bedenkt hij dat hij zijn zoon helemaal niet kent. Als hij het dodentablet van zijn zoon draagt voelt hij dat de wereld omgedraaid is, dat er geen zoon meer is die zijn tablet zal dragen bij zijn begrafenis. </p><p><i>Neither with this wake, nor tomorrow's funeral, nor the service forty nine days after his death are meant to pray for the repose of the deceased, to console or to mourn for them. No, we are here to express our gratitude for the connection that the deceased gives us to the Buddha.</i></p><p>Als zijn vrouw wat later ook overlijdt, wil hij zijn kleindochter niet tot last zijn en gaat naar Tokio, waar hij dakloos in het Ueno park woont. Als de nieuwe olympische spelen worden gehouden (die van corona) worden de daklozen uit het park gejaagd.</p><p><i>Hidden within today was a pas longer than the present.</i></p><p>Ik ben in Ueno park geweest, tijdens mijn reis in Tokio op de vouwfiets. Van het station herinner ik me niet veel, behalve de enorme vierbaansweg die ervoor lag waar ik overheen moest fietsen tussen de auto's, links. De daklozen waren toen al weggejaagd, want de olympische spelen waren bijna.</p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8325050382182947403.post-79806607173405296962024-03-05T14:09:00.005+01:002024-03-05T14:09:59.589+01:00Wij slaven van Suriname - Anton de Kom<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4pyn2jiQ0sC-NEeB5MeRAUHB-xPd9Srt0lsTtsPdRtyZ7H7ciJsXaNMFqnW1kHtrsxg5HpNlC_tEzh9J25FF6bADILYDz3kawT-H-YuTKyWOKpBBU4H2E7nfHsWlx_Snt5faY-NcWzQwPuSLMpgL9FN0Cub2Br6Vvb_RWrsqLKg_n-ASNggr0GDBe9wM/s800/wij%20slaven%20van%20suriname.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="514" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4pyn2jiQ0sC-NEeB5MeRAUHB-xPd9Srt0lsTtsPdRtyZ7H7ciJsXaNMFqnW1kHtrsxg5HpNlC_tEzh9J25FF6bADILYDz3kawT-H-YuTKyWOKpBBU4H2E7nfHsWlx_Snt5faY-NcWzQwPuSLMpgL9FN0Cub2Br6Vvb_RWrsqLKg_n-ASNggr0GDBe9wM/s320/wij%20slaven%20van%20suriname.jpg" width="206" /></a></div>Eindelijk gelezen. Ik vond het echt prachtig, indrukwekkend wat hij opschrijft en hoe hij voor het eerst de geschiedenis van Suriname vertelt in zwart perspectief, maar ook literair vind ik het heel mooi, de beschrijvingen van het land, de manier waarop hij verschillende stijlen door elkaar gebruikt, de mooie zinnen.<p></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8325050382182947403.post-11512241407252486982024-02-23T17:02:00.001+01:002024-02-23T17:02:07.556+01:00The chosen - Chaim Potok<div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhyBs-qnD05dgJb8WpSIUOakkTVNA71-9mjkQDmW1ug-Qi1brQtBCFyb6c563TcDJL8BZYI7T3QSBHGYIguJgCgjy3xUkahlxC7IbYK4_UTsJ8rDXti5SpsORsCEG_l_6cUf_nMmXDKGLoAn2gzlDWMK6jTykUKYd4Sc_JHCyr-Nh53_tr8atqiqS_931Q/s678/the%20chosen.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="678" data-original-width="424" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhyBs-qnD05dgJb8WpSIUOakkTVNA71-9mjkQDmW1ug-Qi1brQtBCFyb6c563TcDJL8BZYI7T3QSBHGYIguJgCgjy3xUkahlxC7IbYK4_UTsJ8rDXti5SpsORsCEG_l_6cUf_nMmXDKGLoAn2gzlDWMK6jTykUKYd4Sc_JHCyr-Nh53_tr8atqiqS_931Q/w125-h200/the%20chosen.jpg" width="125" /></a></div>Boeken komen op je pad op het moment dat je ze moet lezen. Het was fijn om dit boek over vader/zoon relaties te lezen, omdat mijn relatie met mijn vader een andere fase in gaat. Ik vond de opvoedmethode van Danny's vader vreselijk, maar aan het eind van het boek, dat ik daarom erg mooi vond, krijg je toch een soort van begrip voor de vader, die ook niet anders weet en het doet omdat hij denkt dat dat het beste is voor zijn zoon. Zijn zoon moet een liefdevolle ziel krijgen en daarvoor kent hij alleen deze methode, denk ik. Uiteindelijk geeft hij hem de vrijheid.</div><div>Ik heb dus het tweede deel eerder gelezen dan het eerste deel. Door dit deel nu te lezen begrijp ik wel meer van de beweegredenen in het Tweede deel. Dat deel vond ik denk ik nog beter, omdat de hoofdpersonen wat ouder zijn.</div><div>Hoewel ik de stukken over de Talmud saai vond, ik heb ook niet de kennis van het Joodse geloof om er iets mee te kunnen, vond ik het wel interessant om in de huidige tijden van oplaaiend geweld in het Midden oosten over de oprichting van Israel te lezen en wat de betekende voor de Joden in Brooklyn, wat de tegenstellingen waren, die er denk ik nog steeds zijn.</div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8325050382182947403.post-59763209350661537862024-02-05T16:42:00.005+01:002024-02-05T16:54:40.325+01:00Companion piece - Ali Smith<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLcjZfGgGnwGiphScwY533RvfDa99h2mMOUeyU1wH-4MkBh5gqZ-smlhGZkuvUUDUQGMwh9rpPYOrriOFavY41cCbuOJQxbokLEkOBYo6UWJXcYcatHWN6-n4bCBTp_B-UXzmn0Ly45aNydoGFE3Z2pY20iMiYPcwWvHcxZ6anCCKQ0kqoY48q8GjDqqQ/s644/companion%20piece.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="644" data-original-width="400" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLcjZfGgGnwGiphScwY533RvfDa99h2mMOUeyU1wH-4MkBh5gqZ-smlhGZkuvUUDUQGMwh9rpPYOrriOFavY41cCbuOJQxbokLEkOBYo6UWJXcYcatHWN6-n4bCBTp_B-UXzmn0Ly45aNydoGFE3Z2pY20iMiYPcwWvHcxZ6anCCKQ0kqoY48q8GjDqqQ/s320/companion%20piece.jpg" width="199" /></a></div><br />Het is een rebellerend boek, Companion piece. Het is het vijfde deel van een kwartet, dat volgens Ali Smith opkwam toen die het vierde deel aan het schrijven was. Terwijl ze dat vierde deel moest schrijven wilde ze eigenlijk steeds dit schrijven. Dus een Companion piece, over Covid, gezelschap, als companion piece voor het kwartet seizoensboeken dat ze heeft geschreven. Het heeft ook een Hockney schilderij op de cover, net als de vier andere boeken.<p></p><p>Ik heb er erg van genoten, zeker de dialogen, die hilarisch zijn. Mooi is haar interpretatie van een gedicht van E.E. Cummings, "to start, to hesitate; to stop" (dat ik niet kende, maar qua titel natuurlijk direct refereert aan de Coronacrisis, een titel die Ali Smith niet geeft en die je dus moet weten of zoals ik, tegenkomen), 'death in reverse', gevolgd door een hoofdstuk over haar relatie met haar vader, van het eind tot aan het begin. Zo gaat het het hele boek door, allerlei referenties, grapjes, spelende woorden, hoofdstuktitels die terugkomen. Soms had ik wel het gevoel als eerstejaars in een vierdejaars college te zijn beland. Het deel Curlew doet ook denken aan de film Parasite, ook over een huis dat door een familie wordt overgenomen.</p><p>Het deel Curfew over de vrouwelijke smid in de middeleeuwen, misschien de maker van het slot uit het eerste deel Curlew, dat tijdens de Corona pandemie speelt, vond ik prachtig.</p><p>Dit boek is vertaald. Dat leek me erg moeilijk bedacht ik tijdens het lezen. Misschien moet ik de vertaling kopen om te lezen. Maar gelukkig schrijven de vertalers er zelf <a href="https://www.athenaeum.nl/nieuws/vertalers/2022/over-het-engels-en-een-slechterik-in-companion-piece-van-ali-smith-vertaald-door-karina-van-santen-en-martine-vosmaer">over</a>:<br /><br /></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8325050382182947403.post-27715374574537549712024-01-31T11:38:00.000+01:002024-01-31T11:38:23.643+01:00There is no such thing as an easy job - Kikuko Tsumura<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdxwljtq6_NwwZl1sudAsvV77zrYUX2MIWr-XkaJx_4xpr_G0huUTrtdNf2KdvVJJIZZvxHrY6D-Cs1uQT5FYLU4vSZ_Zkj4yO6SvTUNYuAutpAmjsvteAa8ZUxgHwKH9OgkPeUqosdMqbouJspAKgtL4qUgzTJLftMr5rmYckyEs7B40cUkT690pkUUQ/s790/easy%20job.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="790" data-original-width="500" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdxwljtq6_NwwZl1sudAsvV77zrYUX2MIWr-XkaJx_4xpr_G0huUTrtdNf2KdvVJJIZZvxHrY6D-Cs1uQT5FYLU4vSZ_Zkj4yO6SvTUNYuAutpAmjsvteAa8ZUxgHwKH9OgkPeUqosdMqbouJspAKgtL4qUgzTJLftMr5rmYckyEs7B40cUkT690pkUUQ/w127-h200/easy%20job.jpg" width="127" /></a></div>Een jonge vrouw kampt met een burn-out van haar laatste baan en gaat weer bij haar ouders wonen. Als haar WW op raakt wil ze weer beginnen met werken en vraagt bij het uitzendbureau om een eenvoudige baan. Ze gaat onder meer de bewakingsbeelden van een schrijver bekijken, waarbij ze merkt dat ze steeds meer trekjes van de schrijver gaat overnemen, audio-advertenties maken voor een buslijn, waarbij de bedrijven mysterieus beginnen als de advertentie in de bus gedraaid wordt, en plotseling ophouden zodra ze de advertentie uit de lijst haalt, slogans maken voor de verpakking van rijstcrackers, waardoor ze duizenden volgelingen krijgt, advertentieposters plakken zodat een andere advertentie voor een verdachte stichting die mensen inpalmt niet op die plek geplakt kan worden en werken in een park, waar iemand continu lijkt te wonen in een grot. <br />Er is zeker geen enkele makkelijke baan! Langzaam leert ze zichzelf en haar moeilijkheden beter kennen, en het lijkt erop dat ze steeds beter een betaalde baan weer aan kan. <p></p><p>De verschillende verhalen op de werkplekken zijn maar los met elkaar verbonden, daardoor lijkt het meer op een verhalenbundel. Ik heb nog nooit een boek gelezen die eigenlijk alleen maar speelt op de werkplek. Ze doet wel dingen met vriendinnen, en heeft dus ouders, maar die zie je beiden nooit. Meestal speelt werk maar een marginale rol in romans, behalve als je bijvoorbeeld detective bent!</p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8325050382182947403.post-19824595393809566442024-01-10T09:27:00.002+01:002024-01-10T09:27:38.895+01:00Splinter - Larry Niven Jerry Pournelle<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjEgPckD6RTLTYS_LN0HTb4qSZlLnFYeTR8o-xT9BqsLuwsAPtnhhMwJbkCUgcP_9pdg7a2AqU3eNUakyum-kSNzi05m3X3pwArDNXpKl3imM0w4nrAPwu4-AhQgJpLTVdnvFNncGAXGD1Qn6PxMTdZtyR5ZjYVAnX4Km6GU6qMAPy2-YBSFFRIiVw7xk4/s1200/splinter.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="727" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjEgPckD6RTLTYS_LN0HTb4qSZlLnFYeTR8o-xT9BqsLuwsAPtnhhMwJbkCUgcP_9pdg7a2AqU3eNUakyum-kSNzi05m3X3pwArDNXpKl3imM0w4nrAPwu4-AhQgJpLTVdnvFNncGAXGD1Qn6PxMTdZtyR5ZjYVAnX4Km6GU6qMAPy2-YBSFFRIiVw7xk4/w121-h200/splinter.jpg" width="121" /></a></div>Ik lag thuis met corona en heb even teruggeschakeld naar de SF die ik vroeger las. Ik was een beetje vergeten hoe leuk ik dit vond. Ik dacht dat ik dit boek zelfs uit Delfzijl had meegenomen, maar er zat een pinbon in van een boekwinkel in Utrecht!<p></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8325050382182947403.post-66238936652902735872023-12-22T13:47:00.004+01:002023-12-22T13:47:40.012+01:00De droom van Kyoto - Muriel Barbery<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjSBJQaAhGcwT7wzZOzS78LOgVz8j8em9E5QVjSTL54mbxyMwwNSDmndOCzIIhU5Ac_Vxt_Xq5_g9JU9IqjDOeVwjn3UN1QlUj4QdCb8D6OirXNJ2S7bwDqE__43aeGFHG8riJHJzTkj9PkBSbmBCyXe5ZwvIOXdFrDZ_7ehSqVy3O6SY4hBx4r1LWYPtU/s900/de%20droom%20van%20Kyoto.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="566" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjSBJQaAhGcwT7wzZOzS78LOgVz8j8em9E5QVjSTL54mbxyMwwNSDmndOCzIIhU5Ac_Vxt_Xq5_g9JU9IqjDOeVwjn3UN1QlUj4QdCb8D6OirXNJ2S7bwDqE__43aeGFHG8riJHJzTkj9PkBSbmBCyXe5ZwvIOXdFrDZ_7ehSqVy3O6SY4hBx4r1LWYPtU/w126-h200/de%20droom%20van%20Kyoto.jpg" width="126" /></a></div>Ik vond dit boek niet fijn om te lezen. Ik moest zo vaak teruglezen om de zin te kunnen volgen! Het hele concept van zen ging daardoor weg bij mij, het werd zo vol!<p></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8325050382182947403.post-28786807809300287412023-12-22T13:44:00.003+01:002023-12-22T13:44:57.032+01:00Het zijn net mensen - Joris Luyendijk<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMfC9l0O9-IJWRfxVgYtplBF4c09kSkrwhBmlQtoCun2qoIsE6WUwiHL5cj86S3yDHseK7UXEYIEhs3vJtLlKnGdrBL5UNDnTffC6b1JSgYhQKFioqt95Fj82n_TbW5CFZjysdjjCvv9tDf33QtPS7SeIshy9NrrPPatf-hgwmCO0rUAgNiMtV_upciGc/s800/het%20zijn%20net%20mensen.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="537" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMfC9l0O9-IJWRfxVgYtplBF4c09kSkrwhBmlQtoCun2qoIsE6WUwiHL5cj86S3yDHseK7UXEYIEhs3vJtLlKnGdrBL5UNDnTffC6b1JSgYhQKFioqt95Fj82n_TbW5CFZjysdjjCvv9tDf33QtPS7SeIshy9NrrPPatf-hgwmCO0rUAgNiMtV_upciGc/w134-h200/het%20zijn%20net%20mensen.jpg" width="134" /></a></div>Beelden uit het Midden-Oosten.<p></p><p>Ik had dit boek van Jris Luyendijk nog niet gelezen en het leek mij interessant om zijn beeld van de journalistiek te lezen gezien de situatie nu met de nieuwe Hamas Israel oorlog. Ik heb het gebruikt voor een Wikipedia artikel over de slogan From the river to the sea.</p><p>Ik heb het gevoel dat de journalistiek wel een beetje veranderd is sindsdien. Er wordt ons volgens mij meer vertelt hoe journalisten zelf werken. De heuvel bij de grens bij Gaza waar ze allemaal staan herinner ik mij. In Podcasts kan een journalist ook meer kwijt over de achtergrond van een artikel of uitzending. Zeker bij de Oekrainecrisis waren die er. Volgens mij bij de gaza oorlog minder, maar ik weet niet of dat komt doordat het een Israelische oorlog is, of dat journalisten minder mogelijkheid hebben om een podcast te maken daar, of gewoon mijn perceptie, ik wil ook gewoon minder nieuws horen op dit moment.</p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8325050382182947403.post-1575215881510203652023-12-22T13:36:00.001+01:002023-12-22T13:36:13.257+01:00Ik kom terug - Adriaan van Dis<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdrdwda9aCvG_dXt5sHgpqSyt9KUKjtD5DFRID7uy0b5VMR-ww9_Ccs8kSL_eM8Bd_KHNusC01jzIRD9Q3bDQpBWHK8RXRnRynMfeXG4fZx1gasjZ3Y5vtqUu0bAZ670w4gIuC4uE0IJYdlXcNMjk39atRx6VNotWh8spY9RkGSiJedkIYdq1TTJG-A2c/s1200/ik%20kom%20terug.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="800" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdrdwda9aCvG_dXt5sHgpqSyt9KUKjtD5DFRID7uy0b5VMR-ww9_Ccs8kSL_eM8Bd_KHNusC01jzIRD9Q3bDQpBWHK8RXRnRynMfeXG4fZx1gasjZ3Y5vtqUu0bAZ670w4gIuC4uE0IJYdlXcNMjk39atRx6VNotWh8spY9RkGSiJedkIYdq1TTJG-A2c/w133-h200/ik%20kom%20terug.jpg" width="133" /></a></div>En echte Indiëroman. Interessant is dat de hoofdpersoon niet volledig te vertrouwen is, maar de verteller ook niet helemaal! <p></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8325050382182947403.post-71295988531334335922023-11-29T17:37:00.003+01:002023-11-29T17:37:44.081+01:00De jongen en de hond - Seishu Hase<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNA92lTEFAO6AcTgXtyqpYm03gsJKCMm79GdJZkUB2xoeIllJwhnqF1jhXOhms7kJ5Wpip6vzx7SS7FKriC39gPTQxLEMvkHko68KpJk1EZiGTjUl35O3VZXd6odfC6dxYVYlmq84ISl-w4sATXZmJZbDpl-1RUATMU736Jq91SmcK_UI2WbCYJ_RBR78/s774/de%20jongen%20en%20de%20hond.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="774" data-original-width="500" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNA92lTEFAO6AcTgXtyqpYm03gsJKCMm79GdJZkUB2xoeIllJwhnqF1jhXOhms7kJ5Wpip6vzx7SS7FKriC39gPTQxLEMvkHko68KpJk1EZiGTjUl35O3VZXd6odfC6dxYVYlmq84ISl-w4sATXZmJZbDpl-1RUATMU736Jq91SmcK_UI2WbCYJ_RBR78/s320/de%20jongen%20en%20de%20hond.jpg" width="207" /></a></div><p>Ik heb dit boek gevonden in de minibieb van het buurthuis tijdens verkiezingsdag. Leuk dat je heel japan doorreist, van Fukushima naar Niigata naar Kanazawa, het meer Biwa, de bergen boven Hirosjima en utieindelijk Kyushu. Veel mensen in dit boek hebben hun eigen rijstveldje, ik weet niet of dat nog realiteit is in Japan.</p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8325050382182947403.post-9392795607670324342023-11-24T16:24:00.002+01:002023-11-24T16:24:36.275+01:00Charlatan - Zadie Smith<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWzn5FfCDsubZS5BJ4Gv7C_V1f0pSz2_h18ZKsmov4C_7EZZXF8Sn3r0eGkFcu19LCRv5bQoPijhIPq3Sd2KEFfocYI9HLqjidc9w37uAMeeR21ObShiPj4V3WOCDpQat5iB1CxffuCDQ1pvjATCJQ9kUBYFtZeBrT_xW5STj1bRlPxLZFUDhoD_0dfyM/s825/charlatan.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="825" data-original-width="556" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWzn5FfCDsubZS5BJ4Gv7C_V1f0pSz2_h18ZKsmov4C_7EZZXF8Sn3r0eGkFcu19LCRv5bQoPijhIPq3Sd2KEFfocYI9HLqjidc9w37uAMeeR21ObShiPj4V3WOCDpQat5iB1CxffuCDQ1pvjATCJQ9kUBYFtZeBrT_xW5STj1bRlPxLZFUDhoD_0dfyM/w135-h200/charlatan.jpg" width="135" /></a></div>Dit was een heerlijk boek. Ondanks dat het een historische roman is, in alle interviews word aangehaald dat het Zadie Smiths eerste historische roman is, is het eigenlijk een boek over het nu, over hoe we in een meningenstorm terecht zijn gekomen.<p></p><p>In het boek draait het om een 19 eeuwse rechtzaak over iemand die beweert een overleden gewaande lord te zijn. Doordat in die tijd de dagelijkse krant net opkwam, net als de sociale media nu, en iedere dag een nieuw stuk moesten hebben, was dit voer voor de media, en voor alle lezers. </p><p>Het boek draait om mevrouw Touchet (touchit, die zichzelf touché noemt), een nicht en huishoudster van een middelmatige veelschrijver, die in de literaire kringen van die tijd verkeerde, net weer getrouwd met een veel jongere vrouw, ooit van licht zeden. Mevrouw Touchet krijgt een relatie met zijn eerste vrouw als de schrijver, jong nog, naar Italië vertrekt om literaire voeding op te doen. Met haar gaat ze naar de eerste meetups van vrouwen tegen de slavernij, een zaak waar ze groot aanhanger van wordt. Zo springt de roman tussen het verleden van de familie en het heden van de familie, waarbij mevrouw Touchet met de nieuwe vrouw van de schrijver naar de rechtzaak gaat, die jaren voortduurt. Daar rakt ze in de ban van een van de getuige van de 'lord', Andrew Bogle, die op Jamaica is geboren.</p><p>Als de rechtzaak verdaagt wordt omdat een andere opgeroepen getuige beweert dat de overleden lord een tatoeage op zijn arm zou hebben gehad, die de huidige lord niet heeft, weet ze hem mee te nemen naar een café en vertelt hij haar zijn levensverhaal. </p><p>Het eerste deel van het verhaal zit vol humor, vol stylistische grapjes bijvoorbeeld met de hoofdstuktitels, of als mevrouw Touchet, de eerste lezer van de romans van de schrijver, uiteindelijk steeds minder ver komt in de romans tot het punt waar ze al vastloopt op de eerste pagina, waarna het volgende hoofdstuk die eerste pagina is, is het deel in Jamaica, schrijnend en komt daardoor ook extra hard aan.</p><p>Een schrijver op het toppunt van diens kunnen!</p><p><br /></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8325050382182947403.post-2295371688945753812023-11-18T13:58:00.001+01:002023-11-18T13:58:10.492+01:00De avant-gardisten - Sjeng Scheijen<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgl70K1SokO0cbgLYSDZeNVvvDwUXzqlUG48oZxbDSjwPLJf8VRJNP2ZuxRZzazMgzqdmhcvw5yNaFb-RfeCs7IvanR5LOs80ZKPdNjBHzAX66KaPcAaplvVrQK8o-lZCoRPy23uKJnkcTvnXWL2k3uH27NnmPHDZRc5cz1Y1Vc4XRfw3sIXbEEaBc4YU4/s690/de%20avantgardisten.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="690" data-original-width="423" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgl70K1SokO0cbgLYSDZeNVvvDwUXzqlUG48oZxbDSjwPLJf8VRJNP2ZuxRZzazMgzqdmhcvw5yNaFb-RfeCs7IvanR5LOs80ZKPdNjBHzAX66KaPcAaplvVrQK8o-lZCoRPy23uKJnkcTvnXWL2k3uH27NnmPHDZRc5cz1Y1Vc4XRfw3sIXbEEaBc4YU4/s320/de%20avantgardisten.jpg" width="196" /></a></div>De Russische Revolutie in de kunst 1917-1935<p></p><p>Ik heb dit boek in twee sessies gelezen. Eerst over de begintijd, waarin de avant-gardisten, over het algemeen per ongeluk, een tijd op sleutelposities in de Russische kunstsector terechtkwamen.</p><p>Tussendoor ben ik naar de tenstoonstelling over de futuristen in het Kroller Moller geweest, waar ik onder andere een maquette van de toren van Tatlin zag en de opera van Malevitsj. Ook werden daar werken van El Lissitzky en Olga Rozanova tentoongesteld.</p><p>Het boek eindigt met de grote terreur van Stalin, waardoor ik natuurlijk wel ontdaan was Malevitsj onsprong dit, omdat het een paar jaar eerder overleed, en vreemd genoeg Tatlin ook, hoewel zijn zoon bij Stanlingrad omkwam. </p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8325050382182947403.post-64132243277495986322023-11-13T09:29:00.000+01:002023-11-13T09:29:02.995+01:00Books and myself - Antic-ham<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTTiSYiMWuwNog-lnvfALCBt_-FfpEzRakA-ulDz_ZY-SX92cv-hwPpBfZ_j4I6-driTRJQATMOUM02lLorjClAABS6Z3MlYswfXxo5rVRT7Xj79ASOitD6o5hNhPhQjAscyNgUCtrm769v8WGJnpicdkVWGpUTqF8XKj2VtIbC4M-jMLxKQ1cMNH9qsY/s469/booksmyself-1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="469" data-original-width="340" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTTiSYiMWuwNog-lnvfALCBt_-FfpEzRakA-ulDz_ZY-SX92cv-hwPpBfZ_j4I6-driTRJQATMOUM02lLorjClAABS6Z3MlYswfXxo5rVRT7Xj79ASOitD6o5hNhPhQjAscyNgUCtrm769v8WGJnpicdkVWGpUTqF8XKj2VtIbC4M-jMLxKQ1cMNH9qsY/s320/booksmyself-1.jpg" width="232" /></a></div>Boekje met tekeningen over boeken, gekregen van LaMa die het kochten in de uitgeverij op Achill-Island. Gesigneerd, nr 20 van 69.<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEggNXLbLUifftYoEULEtaaj9kk8l_faenuiWHGwCRl9Uq4FESTlJfbBWuZf8mMw2qU5neO-hq8VsqBvgMTZPKRw6aPsxNla4YZ-rd6bRWUJWym5vlZFJoREPoIjShz9ss4kK-ReUncBBM6q8hnXoA6TeKwmuEfuRs1VfPDylWfLyF_f3HOrFUjQPIB1Nto/s567/booksmyself-3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="391" data-original-width="567" height="276" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEggNXLbLUifftYoEULEtaaj9kk8l_faenuiWHGwCRl9Uq4FESTlJfbBWuZf8mMw2qU5neO-hq8VsqBvgMTZPKRw6aPsxNla4YZ-rd6bRWUJWym5vlZFJoREPoIjShz9ss4kK-ReUncBBM6q8hnXoA6TeKwmuEfuRs1VfPDylWfLyF_f3HOrFUjQPIB1Nto/w400-h276/booksmyself-3.jpg" width="400" /></a></div><br /><p><br /></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8325050382182947403.post-18945672838861513052023-11-12T13:27:00.001+01:002023-11-12T13:31:19.858+01:00De patriarchen - Angela Saini<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0CMnyn9KOXn4snU34AQ1cIPdGIeI5XAXyvFUxX8gWqVivNsE0A_uI6OTZg4p-Bjdl-Z2VZQUZvcDpPLjDXhvYfIJ8dI48WLF_cq3vZ8pyyjPnKHW-WGoMFbGbpXw3txignDgTnYukeAOB7e5jf4noCD6ZcPGOPQfiCMUgBVeRID8pj4YAQ62kcoCqTIA/s797/patriarchen.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="797" data-original-width="500" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0CMnyn9KOXn4snU34AQ1cIPdGIeI5XAXyvFUxX8gWqVivNsE0A_uI6OTZg4p-Bjdl-Z2VZQUZvcDpPLjDXhvYfIJ8dI48WLF_cq3vZ8pyyjPnKHW-WGoMFbGbpXw3txignDgTnYukeAOB7e5jf4noCD6ZcPGOPQfiCMUgBVeRID8pj4YAQ62kcoCqTIA/w126-h200/patriarchen.jpg" width="126" /></a></div>Hoewel wel een bibliografie is dit een non fictie boek zonder noten, waardoor je soms je afvraagt waar Angela Saini haar feiten vandaan haalt. Interessant vond ik de delen over het Oude Griekenland en het Oostblok, waar ik nu heel anders over denk. Er is een link met dit boek en <a href="https://iiwi-ezelsoor.blogspot.com/search?q=het+begin+van+alles" target="_blank">Het begin van alles</a>, waardoor je verdieping krijgt in je kennis!<p></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8325050382182947403.post-74298969476316579622023-11-09T14:41:00.002+01:002023-11-09T14:41:30.027+01:00First snow on Fuji - Yasunari Kawabata<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1sbboGY1TiNGIVeMlxuzA7uSCORP7PsptEQUyA1ji0ndCbmVpjnNS7TUAoetPfeIaFKh1Wayx_IuYQ1va1uirmWmUx_zaP1IE83dWGfJ6SH_vzluPRa-gcKet2zWh6CaHx9HdF4eMNmCszwWXMC6CLWhew_6htD5WRee_kZQ_vpQdj9UEzDn7Q7YcfWM/s445/first%20snow%20on%20fuji.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="445" data-original-width="279" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1sbboGY1TiNGIVeMlxuzA7uSCORP7PsptEQUyA1ji0ndCbmVpjnNS7TUAoetPfeIaFKh1Wayx_IuYQ1va1uirmWmUx_zaP1IE83dWGfJ6SH_vzluPRa-gcKet2zWh6CaHx9HdF4eMNmCszwWXMC6CLWhew_6htD5WRee_kZQ_vpQdj9UEzDn7Q7YcfWM/s320/first%20snow%20on%20fuji.jpg" width="201" /></a></div><p><br /></p>Meer korte verhalen, omdat ik ziek ben en merk dat die aandachtspanne nog vol te houden is. Dit boek heb ik jaren geleden gekocht tijdens een dag naar Breedevoort de boekenstad van Nederland.<p></p><p>Deze korte verhalen zijn bijna allemaal in de dialoogvorm tussen twee personen. Vaak wordt, zoals in Haiku's, een beschrijving van de natuur gebruikt als katalysator van het verhaal.</p><p>In <i>First snow on Fuji</i> zien twee oude geliefden die elkaar al jaren niet meer hebben gezien elkaar terug in de trein terwijl ze de eerste sneeuw op de berg Fuji zien. Zij was zwanger van hem in de Tweede Wereldoorlog zonder te zijn getrouwd en haar familie bracht haar naar een klein bergdorp om te bevallen. Daarna werd het kindje weggegeven aan een andere familie. </p><p>In <i>Raindrops</i> is het het geluid van regendruppels in een kapotte dakgoot dat het verhaal begint over een jong stel dat inwoont bij een ouder stel, waarvan de man niet meer in huis woont. Ook met het jonge stel gaat het al niet meer goed samen. Zij verdenkt hem er van om een oogje te hebben op een jonge collega op zijn werk. Nu al, zegt ze, en ze hebben nog niet eens kinderen!</p><p><i>Nature</i> is een gesprek tussen twee mannen in een onsen. Een blijkt tijdens de oorlog de dienstplicht te hebben omzeilt door vrouw te zijn in een rondreizend toneelgezelschap.</p><p>In <i>A row of trees</i> is een rij Ginko's in de herfst de katalysator voor een verhaal over een familie die binnenkort uit elkaar zal vallen. Hun zoon is gaan studeren in een andere stad, en hun dochter gaat binnenkort trouwen en vast snel een kind krijgen.</p><p>In <i>Silence</i> gaat een romanschrijver op bezoek bij een andere romanschrijver, die door een beroerte niet meer kan praten en schrijven.</p><p><i>This country, that country</i> is een langer verhaal, over een stel dat gaat trouwen en samenwonen. De vrouw krijgt een crush op haar buurman, maar daar durft ze niet aan toe te geven. Ze gaat echter een buitenechtelijke romance aan met een jonge student en merkt dat ze bij hem heel anders is dan bij haar man, alsof ze een tweede persoonlijkheid heeft. Ze raakt er helemaal van in de war.</p><p>In <i>Chrysantemum in the rock</i> is het beeld van geplanten chrysanten in een rotsbedding als grafmonument voor een onbekende geest die daar heerst, de opmaat voor overdenkingen van de hoofdpersoon over grafmonumenten. Uiteindelijk stelt hij dat hijzelf geen grafmonument hoeft, de hele wereld is zijn grafteken!</p><p>Ook <i>Her husband didn't</i> en <i>Yumiria</i> gaan over buitenechtelijke relaties. Kawabata had geen grote hoop op huwelijken. :) In zijn tijd waren huwelijken in Japan ook nog erg vaak gearrangeerd, dat kom je ook meermaals tegen in deze verhalen.</p><p>Dit is het schilderij op de cover van het boek:</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4CCG6jnXf4Jbv8v35xDOlWGRsvQPoRVOtv52o74I8pSFpNbe41nJ5rHnwUnjrQHcLe1UDX7McC0quJwRutrl4_R4kg9QG214VYE-SSpFZve4QI5RCGlxaCz5ac0MxxDpGpHXYN9ObotckhMs0r2btZS5vgQyHF2M5TuMT7jbNOY03_yB7VBexvOEzvlk/s800/ducks%20in%20the%20snow.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="371" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4CCG6jnXf4Jbv8v35xDOlWGRsvQPoRVOtv52o74I8pSFpNbe41nJ5rHnwUnjrQHcLe1UDX7McC0quJwRutrl4_R4kg9QG214VYE-SSpFZve4QI5RCGlxaCz5ac0MxxDpGpHXYN9ObotckhMs0r2btZS5vgQyHF2M5TuMT7jbNOY03_yB7VBexvOEzvlk/w296-h640/ducks%20in%20the%20snow.jpg" width="296" /></a></div><p style="text-align: center;"><i>Itō Jakuchū, "Reeds and mandarin ducks in the snow"</i></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8325050382182947403.post-59244865574219309082023-11-05T17:30:00.002+01:002023-11-05T17:30:51.490+01:00De zeemantel & andere verhalen - Nayrouz Quarmout<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-sZrNMiHMuBytAZW9vwCjmoKxCJci9Y5hMfO01WicC44jEEulMz8fUnAJTKkn6jjTumXdfE-5-bF7ab4l6I7_UmOAb47SsMcpngpjwXAj6cAIWdmTRuH9rNQOF_O_mUZz7zHztqUg9eUDyNIuMloxSyNNem05OpLu8awZ0xqCU4RH4YKT7B5m5uTY5ag/s800/zeemantel.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="499" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-sZrNMiHMuBytAZW9vwCjmoKxCJci9Y5hMfO01WicC44jEEulMz8fUnAJTKkn6jjTumXdfE-5-bF7ab4l6I7_UmOAb47SsMcpngpjwXAj6cAIWdmTRuH9rNQOF_O_mUZz7zHztqUg9eUDyNIuMloxSyNNem05OpLu8awZ0xqCU4RH4YKT7B5m5uTY5ag/w125-h200/zeemantel.jpg" width="125" /></a></div>Korte verhalen uit Gaza. Vaak maar tien bladzijden lang, dus twee hoofdstukje die met elkaar verbonden worden, over het leven van Palestijnen in Gaza, het leven als vrouw in Gaza, de bouw van de muur, het begin van de burgeroorlog. Ze staat ervoor dat vrouwen een keuze hebben en opleiding belangrijk is. Vaak zijn de hoofdpersonen nog onschuldig, kinderen, pubers met ontluikende seksualiteit, die moete leren leven met het verlies van de onschuld en de dromen.<p></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8325050382182947403.post-57600690042140887732023-11-03T15:22:00.002+01:002023-11-05T17:25:41.837+01:00East of Eden - John Steinbeck<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjlX1lEfKGxenjV0J0R60CKhcHyZ85ZuIU-HNuhtnbHSFq7VzTvT7w6tmGQVnars-WpFHXAHo61TqDu0euKvTdIFFlHYJjcIyWmemDkG8Xk8A_oFvqeNY2PlPkOKGCKS-vmWJ0ljlsCwKkd7q-hsjAo8yryEMUJ4ulxMskgvsOsL4vLQWGXxXyrHQsfEsQ/s2244/east%20of%20eden.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2244" data-original-width="1463" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjlX1lEfKGxenjV0J0R60CKhcHyZ85ZuIU-HNuhtnbHSFq7VzTvT7w6tmGQVnars-WpFHXAHo61TqDu0euKvTdIFFlHYJjcIyWmemDkG8Xk8A_oFvqeNY2PlPkOKGCKS-vmWJ0ljlsCwKkd7q-hsjAo8yryEMUJ4ulxMskgvsOsL4vLQWGXxXyrHQsfEsQ/w131-h200/east%20of%20eden.jpg" width="131" /></a></div>East of Eden speelt in het landbouwgebied van Californië, waar het prachtige beschrijvingen van geeft. Niet romantisch, vaak is het land veels te droog, en als het nat is en overvloedig vergeten de mensen dat het ooit kurkdroog was en weer zal worden. Er staan wel zinnen in over de oorspronkelijke bewoners van Amerika die echt niet meer kunnen. Daarentegen laat het het onderhuids racisme zien in de relatie met Lee, een Chinese bediende, die niet begrepen wordt als hij goed Engels spreekt en die heel vaak 'the Chink' genoemd wordt.<p></p><p>Het draait om twee families, de Hamiltons en de Trasks. De Hamiltons zijn arm en hebben een stuk land dat altijd water tekort heeft. Samuel Hamilton is een uitvinder die niets verdient aan zijn patenten, die kosten geld stelt een van zijn kinderen, en hij verdient geld met werken op het land van anderen. Adam Trask heeft geld uit een erfenis van zijn vader, waarvan niet duidelijk is of die daar wel helemaal legaal aan is gekomen en koopt een stuk land dat tot het beste van de omgeving hoort. Hij wil er een tuin van Eden van maken voor zijn vrouw, maar als zijn vrouw hem verlaat wil hij het land niet meer verbouwen. Daar waar het verhaal van de Trask familie redelijk lineair vertelt wordt, is het verhaal van de Hamiltons, die ik eigenlijk leuker vond, veel fragmentarischer.</p><p>Ik had gehoopt op een grote familieroman, maar het is meer een psychologische roman, waar ik veel meer moeite mee heb om te lezen omdat ik het eng vind om altijd in mensen hun hoofd te zijn, in hun kleine wereld van opvoeding en maatschappelijke regels waar ze niet uit kunnen komen. Het draait om de relatie tussen Adam en zijn zonen Cal en Aron, en de relatie tussen die twee. Vader-zoon en broer relaties, Poeh! </p><p>Maar Steinbeck kan heel goed schrijven dus ik heb het toch uitgelezen.</p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8325050382182947403.post-2841782006658617642023-10-10T10:48:00.000+02:002023-10-10T10:48:08.285+02:00The intersectional enviromentalist - Leah Thomas<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhEfdgm6by05Xinx1OQ8s0cHV25JhJ3OD1s9adCItVQaexRtfqlvEuyAvnSM8cHB1rkRg01K1kUzF_yfV0MgTBaOXyUI7VSQ0uu6u3ln6KnlL3xgvvNTmH1J4jPSauLlUt11TnNFtDjmXJ8NzWjekT3QSZwj-OYiUEfzVLuvet3-zXliR6l5d-VjpqAUuE/s800/the%20intersectional%20enviromentalist.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="533" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhEfdgm6by05Xinx1OQ8s0cHV25JhJ3OD1s9adCItVQaexRtfqlvEuyAvnSM8cHB1rkRg01K1kUzF_yfV0MgTBaOXyUI7VSQ0uu6u3ln6KnlL3xgvvNTmH1J4jPSauLlUt11TnNFtDjmXJ8NzWjekT3QSZwj-OYiUEfzVLuvet3-zXliR6l5d-VjpqAUuE/s320/the%20intersectional%20enviromentalist.jpg" width="213" /></a></div>Fijn dat ik dit gelezen heb, ik ga toch weer anders denken. Ik las net in een artikel dat wij in Nederland op weg zijn om klimaatdoelen te halen omdat we heel veel zonnepanelen op daken hebben gelegd de afgelopen jaren. Nu denk ik daar dus bij dat dat alleen mogelijk was omdat wij de uit China konden halen, waar Oeigoeren als gevangenen zijn gebruikt om die te maken.<p></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8325050382182947403.post-28849821573324455092023-09-29T15:51:00.002+02:002023-09-29T15:51:37.098+02:00The bandit queens - Parini Shroff<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWOHNBomAEeeJ1qByZyURX3U-oa81WvKaAwqx1c4_EY384OL_EK2HjhEBrXi7zNn5aUVowQr7iotU2kmDHOAACrvwR7b2TStl399H8vfJMKBXfyAwkONrbYbkfYmoAIaKgWm5Mg6QdFyj7EIajNPyAMIvy1tNebZiv9iX1VLO-UPfSbwAeVmCn-v4JGog/s640/bandit%20queens.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="640" data-original-width="430" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWOHNBomAEeeJ1qByZyURX3U-oa81WvKaAwqx1c4_EY384OL_EK2HjhEBrXi7zNn5aUVowQr7iotU2kmDHOAACrvwR7b2TStl399H8vfJMKBXfyAwkONrbYbkfYmoAIaKgWm5Mg6QdFyj7EIajNPyAMIvy1tNebZiv9iX1VLO-UPfSbwAeVmCn-v4JGog/w134-h200/bandit%20queens.jpg" width="134" /></a></div>Ik kocht meestal Japanse literatuur en om uit die bubbel te raken ben ik expres naar de boekwinkel gegaan met de opdracht om dat niet te doen, en kocht ik dit boek, dat speelt in India. <p></p><p>Geeta's man is verdwenen en iedereen in haar woonplaats denkt dat zij hem heeft vermoord. Ze mist haar agresieve en geweldadige man absoluut niet en laat mensen in die waan; als alleenstaande vrouw zorgt haar image dat ze niet in de problemen komt, zoals zoveel andere Indiase vrouwen. Dit gaat goed tot de vrouwen van haar microlening groep haar vragen om ook hun geweldagige mannen te vermoorden. Zij heeft immers ervaring!</p><p>Wat volgt soms serieus, zoals de opmerkingen over femicide en de kastensamenleving, en vaak kluchtig zoals wanneer de vrouwen ervoor willen zorgen dat een van hun mannen tijdens een gezamenlijke maaltijd de vergiftigde curry eet.</p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8325050382182947403.post-30674678321405576652023-09-29T14:12:00.002+02:002023-09-29T15:43:19.376+02:00Nophek Gloss - Essa Hansen<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwOAB83Oq19CeHvF-0yOFouVoTJR4mxQgIhtKQc3uPrBbz0jAo9e6LofeIezNwJbzXEJ3LEpUoJMQ4izoIdUL0IjIiUaXupcrL7FjSNXRqdK9pkgjnRlLNp0rbIxs0iOgtXICEc2IACILG5jVQU7AacTJx_YChe2VGsw4tC_Xs9Rt_buqL3ZsATnTNDkI/s750/nophec%20gloss.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="484" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwOAB83Oq19CeHvF-0yOFouVoTJR4mxQgIhtKQc3uPrBbz0jAo9e6LofeIezNwJbzXEJ3LEpUoJMQ4izoIdUL0IjIiUaXupcrL7FjSNXRqdK9pkgjnRlLNp0rbIxs0iOgtXICEc2IACILG5jVQU7AacTJx_YChe2VGsw4tC_Xs9Rt_buqL3ZsATnTNDkI/w129-h200/nophec%20gloss.jpg" width="129" /></a></div>Ik lees niet zoveel SF meer, dus het is interessant als ik er eens eentje tegenkom! Ik vond dit boek teveel actie hebben het is toch meer een space-opera. Ik kan niet zo snel lezen vanwege het Engels en de SF-techniek, waardoor ik steeds achter de actie feiten aan ren. Jammer want er zitten zeker interessante vondsten in. Bijvoorbeeld het organische ruimteschip en het verweven zijn van een verloren civilisatie met het ontstaan van meerdere universums.<p></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8325050382182947403.post-30369694699808376132023-08-25T17:40:00.002+02:002023-08-25T17:40:57.023+02:00Beschavingen - Laurent Binet<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLeLEFEAaVSvvsUbqTtkmYVGM2A4d-tXIxgu50yphTU3vTqP8Mk9keED60fliESc1CqRm1skarJqwYiJVLAg1kW7D5nb4BYVidQLNsClWJlUAUQiXjIqH7k4Y55jWkztI--Pf1cp4R_AMI_wpEGeWd68Yym4J3MC8X8EgEmExateLELMdpOHsLdv5kn50/s900/beschavingen.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="595" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLeLEFEAaVSvvsUbqTtkmYVGM2A4d-tXIxgu50yphTU3vTqP8Mk9keED60fliESc1CqRm1skarJqwYiJVLAg1kW7D5nb4BYVidQLNsClWJlUAUQiXjIqH7k4Y55jWkztI--Pf1cp4R_AMI_wpEGeWd68Yym4J3MC8X8EgEmExateLELMdpOHsLdv5kn50/w133-h200/beschavingen.jpg" width="133" /></a></div>Gekocht net voor de 1e lockdown. Laurent Binet speelt in deze roman een spelletje met de geschiedenis. De bewoners van de Amerika's komen in contact met Noormannen en hebben daarom afweer tegen onze ziektekiemen. Columbus wordt verslagen en sterft op Cuba. De Inca's gaan met zijn boten terug de oceaan over en landen in Lissabon, dat net is geteisterd door een aardbeving. <br />Door handig gebruik te maken van de omstandigheden weten ze de koning van Spanje en zijn opvolger Philips (bij ons bekend van de 80 jarige oorlog) gevangen te nemen en het Spaanse rijk in te nemen. Ze staan hier een vorm van Godsdienstvrijheid toe, die ervoor zorgt dat ook in het heilige Roomse Rijk opstanden uitbreken. Luther wordt gedood, de keizer wordt verslagen en Atawalpa kroont zichzelf tot keizer van het vijfde kwartier. <br />Aan het einde van de roman reist Miguel de Cervantes het hele nieuwe vijfde kwartier door, om uiteindelijk in Frankrijk in zijn kasteel Michel de Montaige te ontmoeten. Gevangen genomen wordt hij op een boot naar de Amerika's gezonden, omdat ze niets van de nieuwe wereld kunnen leren behalve de literatuur.<p></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8325050382182947403.post-26462826297690907992023-08-04T20:29:00.005+02:002023-08-04T20:29:50.601+02:00Girl meets boy - Ali Smith<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwyjUpPlLHvd1ozwmfJivXJsfNN3Gzfw67QFv58Y3SL5MqYdJQ5KB_NV_Xzebgi2aht033L55DOCFsFMwejW200VU2Hbj4xTD154rjLifjXYi1H9cv62v91UnAltyTDL6qtf6dhfWdoJu-DvWIFWDpuKAz9HRPcGFAovMS6wNgzNKCa_YATOKkpskzU9E/s840/girl%20meets%20boy.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="840" data-original-width="546" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwyjUpPlLHvd1ozwmfJivXJsfNN3Gzfw67QFv58Y3SL5MqYdJQ5KB_NV_Xzebgi2aht033L55DOCFsFMwejW200VU2Hbj4xTD154rjLifjXYi1H9cv62v91UnAltyTDL6qtf6dhfWdoJu-DvWIFWDpuKAz9HRPcGFAovMS6wNgzNKCa_YATOKkpskzU9E/w130-h200/girl%20meets%20boy.jpg" width="130" /></a></div><i>Before she left, my mother gave me a compass. But when I tried to use it, when I was really far out, lost at sea, the compass didn't work. So I tried the other compass, the one my father had given me before he left. But that compass was broken too.</i><p></p><p>een moderne queer hervertelling van een van de Metamorfosen van Ovidius. Heel erg licht en speels, met een glimlach op mijn gezicht gelezen.</p><p><i>So you looked out across deep waters, Robin said. And you decided, by yourself, and with the help of a clear night and some stars, which way was north and which was south and which way was east and which was west.</i></p><p><br /></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8325050382182947403.post-25554549360716403082023-07-25T16:50:00.005+02:002023-07-25T16:50:42.378+02:00De Testamenten - Margaret Atwood<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZM_ltmIVH666trZfuC_uejzmF4PPFXJaVIBiHcfwF8Aoiz2AWm5u2_VyNsRFgHx9oXmyrYL9X6hXxKCUMR3a6jfMGjZo3qnAveiajXBLawnSwhdLZR4sHRks-XhM7b6-p1Ypit0-w0SWtpzobb96_Kq__5guSiFG5z8ixYzebL9HfZu0VWyn_yuxTBQM/s4000/de%20testamenten.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3000" data-original-width="4000" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZM_ltmIVH666trZfuC_uejzmF4PPFXJaVIBiHcfwF8Aoiz2AWm5u2_VyNsRFgHx9oXmyrYL9X6hXxKCUMR3a6jfMGjZo3qnAveiajXBLawnSwhdLZR4sHRks-XhM7b6-p1Ypit0-w0SWtpzobb96_Kq__5guSiFG5z8ixYzebL9HfZu0VWyn_yuxTBQM/s320/de%20testamenten.jpg" width="320" /></a></div><p>Op mijn balkon in de zon vanmiddag De Testamenten uitgelezen. </p><p>Wat ik aan Het verhaal van de dienstmaagd interessant vond was dat de wereld voor de lezer zo klein was, zo ingeklemd in de taken die zij nog mocht doen. De Testamenten vond ik meer een open spannend boek. Leuk dat ze aan het eind weer hetzelfde truukje uithaalt als in de Dienstmaagd door professoren een lezing te laten geven over de gevonden geschriften die in het boek gemaakt worden.</p><p></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8325050382182947403.post-75200611798251092222023-07-08T15:01:00.001+02:002023-07-08T15:01:59.208+02:00Ada's plek - Sharon Dodua Otoo<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxd7XySUNgVeMnMUMDeLDrIssKd2FtY2WRBBDzMZXFNg_HB-WYIr23xYZrbCyZQmSKF87Gr4hsMPLqUWFKKJk9VQ9LvG2PZQkqWFe20So0E1VeG-NiS9EKUHR4HJ2Dv-TTAsy8FxyqrN64n47z1FDDQPpUWinE4sfBhw337Qc2trDb-I6EcrKVMpFFiPs/s559/adas%20plek.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="559" data-original-width="364" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxd7XySUNgVeMnMUMDeLDrIssKd2FtY2WRBBDzMZXFNg_HB-WYIr23xYZrbCyZQmSKF87Gr4hsMPLqUWFKKJk9VQ9LvG2PZQkqWFe20So0E1VeG-NiS9EKUHR4HJ2Dv-TTAsy8FxyqrN64n47z1FDDQPpUWinE4sfBhw337Qc2trDb-I6EcrKVMpFFiPs/s320/adas%20plek.png" width="208" /></a></div><span face="IBM Plex Sans, -apple-system, BlinkMacSystemFont, Segoe UI, Roboto, Helvetica Neue, Arial, sans-serif, Apple Color Emoji, Segoe UI Emoji, Segoe UI Symbol, Noto Color Emoji" style="color: #322e25;"><span style="background-color: white;"><p><span face="IBM Plex Sans, -apple-system, BlinkMacSystemFont, Segoe UI, Roboto, Helvetica Neue, Arial, sans-serif, Apple Color Emoji, Segoe UI Emoji, Segoe UI Symbol, Noto Color Emoji" style="color: #322e25;"><span style="background-color: white;"><br /></span></span></p><p><span face="IBM Plex Sans, -apple-system, BlinkMacSystemFont, Segoe UI, Roboto, Helvetica Neue, Arial, sans-serif, Apple Color Emoji, Segoe UI Emoji, Segoe UI Symbol, Noto Color Emoji" style="color: #322e25;"><span style="background-color: white;">We zijn een onderdeel van het verleden.</span></span></p>Verschillende Ada's in de tijd van 1450 tot nu zijn met elkaar verbonden door voorwerpen, een armband, een kamer. Onder meer de wiskundige Ada Lovelace, die, toen het nog een gedachtenexperiment was, computerprogramma's uitdacht. In het boek heeft ze een verhouding van Charles Dickens. Maar ook een Ada uit 1450 die net haar zoontje is verloren, en een Joodse Ada in de Tweede Wereldoorlog in Berlijn. Het interessante is dat in het boek voorwerpen, zoals de kamer en de ketting, maar ook een bezem, de vertelstem hebben. </span></span><p></p><p><span face="IBM Plex Sans, -apple-system, BlinkMacSystemFont, Segoe UI, Roboto, Helvetica Neue, Arial, sans-serif, Apple Color Emoji, Segoe UI Emoji, Segoe UI Symbol, Noto Color Emoji" style="color: #322e25;"><span style="background-color: white;">Door de landing van de eerste witte mensen in Ghana is het verhaal van de Ghanese mensen doorgeknipt, denk ik dat Sharon Dodua Otoo wil zeggen, en is aan het eind nog steeds niet bij elkaar gekomen. <i>'We vinden wel een manier.' </i>zegt de vertelstem als de verbindende ketting weer niet bij Ada terechtkomt. Maar waar de vorige keren witte mannen ervoor zorgden dat dat niet gebeurde, is het nu een keuze van de Ada's zelf. <i>'Hoe kun je iets geven dat niet van jou is?' </i>zeggen de Ada's tegen de witte man die de ketting aan hun wil geven.</span></span></p><p><span face="IBM Plex Sans, -apple-system, BlinkMacSystemFont, Segoe UI, Roboto, Helvetica Neue, Arial, sans-serif, Apple Color Emoji, Segoe UI Emoji, Segoe UI Symbol, Noto Color Emoji" style="color: #322e25;"><span style="background-color: white;">Er zitten allerlei lussen in dit boek die de manier van vertellen erg interessant maken. Het eerste deel gaat vooral over de Ada's uit het verleden, verhalen die een onderdeel zijn van de Ada van nu, eigenlijk 3 korte scenes in stukken geknipt. Deel 2 over de Ada van nu bestaat uit hoofdstukken met een aantal terugkerende tijdsaanduiding, en de contra tijd, 12 uur later. De hoofdstukken met dezelfde tijdsaanduiding hebben een verbinding met elkaar, waardoor je het verhaal nog een keer wilt lezen, maar dan met hoofdstukken met dezelfde tijden achter elkaar door. </span></span></p><p><span face="IBM Plex Sans, -apple-system, BlinkMacSystemFont, Segoe UI, Roboto, Helvetica Neue, Arial, sans-serif, Apple Color Emoji, Segoe UI Emoji, Segoe UI Symbol, Noto Color Emoji" style="color: #322e25;"><span style="background-color: white;">Ik lees wel boeken met prachtige covers, want ook deze vind ik heel mooi.</span></span></p><p><span face="IBM Plex Sans, -apple-system, BlinkMacSystemFont, Segoe UI, Roboto, Helvetica Neue, Arial, sans-serif, Apple Color Emoji, Segoe UI Emoji, Segoe UI Symbol, Noto Color Emoji" style="color: #322e25;"><span style="background-color: white;"><br /></span></span></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8325050382182947403.post-34456681308125008192023-06-27T19:31:00.003+02:002023-06-27T19:31:42.892+02:00Ieder een lichaam - Olivia Laing<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwHvBZDypNYuyMfZc652ETL7PuZdCr19ZwblqZVHDrbBlxbntKDWaXYsYR4qow8GuBKIOu8v4swuABT7gwcNG0Ue8wmbdvseu4wsTsKX5aacDzdWpuoY5s8glTVizvdVi6hGHKFFTaklvgUE_9jIq7o3GoTcI07puvqrvRWbYwhfWm9Xoiq3xWS-uWUY0/s800/ieder%20een%20lichaam.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="514" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwHvBZDypNYuyMfZc652ETL7PuZdCr19ZwblqZVHDrbBlxbntKDWaXYsYR4qow8GuBKIOu8v4swuABT7gwcNG0Ue8wmbdvseu4wsTsKX5aacDzdWpuoY5s8glTVizvdVi6hGHKFFTaklvgUE_9jIq7o3GoTcI07puvqrvRWbYwhfWm9Xoiq3xWS-uWUY0/w129-h200/ieder%20een%20lichaam.jpg" width="129" /></a></div><p></p><p>een mooie vertaling van Everybody. Een non fictie boek over de betekenis van het hebben van een lichaam. Het lichaam is een bron van vrijheid, maar ook een begrenzing, geweld, ziekte, dood, maar ook seksualiteit, gender, rascisme, en ook kracht, verzet, kunst en activisme. Olivia Laing schrijft ook over haar eigen relatie met haar lichaam, en haar fascinatie voor Kate Bush.</p><p>Ze heeft het voor mij gesigneerd, maar heeft mijn naam verkeerd begrepen, zodat er nu '<i>For Micha</i>' in staat. Het toevallige is dat ik net een boek uit heb waarin een van de hoofdpersonen Micha heet!</p><div><br /></div>Unknownnoreply@blogger.com0