Ik heb dit boek geruild voor een stapel andere boeken in de ruilkast van de grootste galerijflat van Nederland. Het is de geschiedenis van de familie Six in Amsterdam van 1500 tot nu. Geschiedenis, dat is de wereld van de rijke mensen, blijkt weer. De familie Six woont niet in een galerijflat! Na de eerste generatie Six staan zij nummer 169 in de 17e eeuwse Quote 200 zeg maar, een generatie verder lees ik;
'In 1742 was Jan Six met een jaarlijks inkomen van ruim 50.000 gulden de op twee na rijkste man van Amsterdam.' Daarna kwam de klad er in, 100 jaar later had de Six nog steeds een jaarlijks inkomen van 50.000 gulden, door de slechte economische toestand en de Napoleontische oorlogen. De Rembrandts die de familie had werden gewaardeerd op 25 gulden! Door goede huwelijken werd de familie Six weer rijker en rijker, maar die rijkdom moest ook verdeeld worden over steeds meer erfgenamen, omdat steeds meer kinderen bleven leven. Bovendien voerde de overheid successierechten in. De Sixen hadden een soort privémuseum, wat ook toegankelijk was voor de bovenlagen van de bevolking en de Oranjes en zo. Om belastingtechnische redenen werden deze schilderijen, een opsomming uit het boek: '
zeker vijf Rembrandts, een Holbein, een Brueghel de oude, vier Jan Scorels, een Frans Hals, een Rubens, vier Tintoretto's en vier Titiaans' en later ook nog het Melkmeisje van Vermeer ondergebracht in een Stichting en verkocht aan musea en nog rijkere families.
Het boek geeft een mooi inkijkje in de witte geschiedenis van Nederland en Amsterdam. Je voelt de schrijver zitten in het huis van de Sixen, omringt door de verzameling documenten en kunst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten