Fascinerend is hoe alle zaken die we in de vorige bankencrisis van banken zagen al in deze tijd in het systeem zaten. Leningen uitgeven die nooit konden worden terugbetaald, bankiers die onder elkaar rentetarieven bedisselen, de bankiersmacht die tegen de politieke macht aanschurkt en er in verweven raakt.
Wat ik niet besefte was hoe de christelijke kerk van invloed is geweest op het ontstaan van de eerste banken. Overal in Europa betaalden mensen aan de katholieke kerk, de zetel in Rome. Al dat geld daadwerkelijk vervoeren was gevaarlijk. Dus werden er banken opgericht die wissels verstuurden op naam. Zo kon geld niet gestolen worden. Door dieven uiteraard, wel door bankiers.
Eigenlijk was bankieren toen tegelijkertijd handelen. Bankiers hadden grote handelshuizen om geld te investeren in goederen die vervoerd werden. Omdat de meeste goederen vervoerd werden van Italië, toendertijd de bakermat van Europa, naar het Noorden, was er een groot handelsoverschot, dat bij het geldoverschot kwam dat al in het Noorden was. Dientengevolge hadden Italiaanse banken voortdurend problemen met hun cash flow.
In de latere tijd werden bankiers steeds meer politici, en aan het eind van de tijd van Lorenzo il Magnifico was de bank uitgeput, maar voor de Medici ook niet meer nodig. Die hadden zich in de hoogste klassen ingewerkt en waren nu edelen. De zoon van Lorenzo werd paus en verkreeg zo de rijkdommen van de kerk, een andere zoon werd hertog van Nemours. De dochter van zijn zoon Piero, Catharine de Medici werd koningin van Frankrijk. De bank ging failliet, maar welke Medici maalde daar nog om?
Ik zal het boek vrijlaten in Florence, bij een van de pallazo's.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten