Birk - Jaap Robben

De cover van dit boekje is erg mooi. Ik zeg boekje, het is 250 bladzijden lang, maar heel sober opgeschreven. Heel kaal taalgebruik, geen friemeltjes zoals het woord friemeltje, taal zoals het eiland waar het zich afspeelt.
Er zit een erg mooie scene in als Mikael, de jongen van 9 op dat moment, een tijd na de verdwijning van zijn vader in het water in zijn atlas de waterstromen bekijkt, en constateert dat zijn vader met het water meegedreven moet zijn naar de zuidpool om daar met de golfstroom weer terug te keren naar het eiland. Vervolgens pakt hij zijn verrrekijker en gaat uit het raam kijken op zoek naar zijn vader in het water. Hij mag niet afgeleid worden, anders kan hij hem missen.
Dat het op een eiland met maar drie mensen erop sociaal niet goed kan gaan, is evident, en dat gaat het dan ook niet. Alle drie zijn ze van slag door de verdwijning van de vader van Mikael, en tijd kan het schuldgevoel en de verwijten niet helen.
Een mooi klein verhaal, waardoor ik de CD chansons des mers froides heb herondekt.