Als beeldverhaal heeft dit niet veel om het lijf. De beelden zijn eerder illustratie bij de tekst dan dat ze iets toevoegen. Het verhaal zelf is een soort kinderversie van het oorspronkelijke heldendicht, wat ouderwets vertaald, vol met amokmakers (ik heb nog zovaak het woord amok gelezen in 30 bladzijden geef ik toe. :) )
De Buck Danny waar in het nawoord over wordt gesproken heb ik ook gelezen als kind, en dat was een van de betere Buck Danny afleveringen in my opinion. Natuurlijk net als dit verhaal vol met heldenverering, maar toe.
Het is interessant dit verhaal te lezen als een soort natiebuilding. Indonesië had geen eigen geschreven geschiedenis en dit was een poging om oraal verhaal te boek te stellen om het voor kinderen en volwassen beschikbaar te maken. In die zin in het interessant om te zien.
Het oorspronkelijke heldendicht, het stuk dat is vertaald door Rudy Kousbroek en in een ander nawoord is opgenomen, is weer veel meer een epos, vol met gezwollen taal en veel wapengekletter.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten