zondag 14 juli 2013

Elementaire deeltjes- Michel Houellebecq

De mensen gaan minder naar de kerk, er zijn steeds meer discotheken en antidepressiva.

"I still have to read Elementary particles, the novel he became famous for. I might like it better as the blurb sounds more exciting," schreef ik nadat ik de Engelse versie van Platform had gelezen. Bovendien staat het op de 1001 lijst. Helaas bleek dit niet zo. Voor mij blijft dit janwolkersliteratuur. Ook goede janwolkersliteratuur verdient een plek op de 1001-lijst. Het is alleen niet voor mij.
Wat het boek wat interessanter maakt dan Platform is de wetenschap die gebruikt wordt. Michel is moleculair bioloog en Houellebecq probeert volgens mij de ziel en liefde die een mens voelt wetenschappelijk te begrijpen via de quantumtheorie. Dat werkt niet zo in real life volgens mij, maar er staan wel passages in die mij de quantumtheorie beter doen inzien. Zo staat er ergens dat waar Rutherford probeert om het model van een atoom zich te visualiseren, de quantumtheorie ervoor zorgt dat dat niet meer kan. Je kunt een atoom alleen wiskundig berekenen, niet meer voor je zien. Dat vind ik wel mooi gezegd.
Sommige stukken lijken daadwerkelijk geschreven om een rel te veroorzaken. Maar daar maak je toch een roman niet om, hoop ik. Door de afstandelijkheid tegenover de wereld, die ook in Platform mij al dwarszat, raak je niet verbonden met Bruno of Michel. De personages kennen geen warmte en sex, zoals de Trouw recensie dat mooi verwoord.
Soms is het even leuk. Als de eerste zin 1 juli 1998 viel op een woensdag, aan het eind van het boek herhaald wordt: 31 december 199 viel op een vrijdag. Soms moest ik even lachen. Dat was het wel. Uitermate geschikt om te crossen, ben je er ook weer vanaf.

Geen opmerkingen: