Een heel klein boekje, net geen 120 bladzijden dik, maar met een enorm groot verhaal. Het verhaal van Robert Grainier, dagloner in de jaren 20 en 30 in de Verenigde Staten. In prachtige taal en zinnen komt het landschap tot leven. Prachtige scenes, zoals het dansen over de brug van de Chinees die wil ontsnappen aan een razzia, of het lopen van Granier in het gebied na een vuurstorm, door as zo diep als sneeuw, zodat hij en zijn paarden de weg niet meer kunnen zien, of de koorstdroom waarin hij zijn vrouw terugziet, of het zoeken van de indianen naar de restanten van de indiaan Kootenai Bob lang kilometers spoor, die na een dronkenmansnacht overreden wordt door een trein.
Ik heb dit boek ervaren als een serie korte bijna losstaande verhalen uit iemands leven. Door de mooie rijke taal heb ik de verbindingen gemist in het verhaal, zoals hoe de treinhoorns en het wolvengehuil een geluid vormen, de basis voor de droom van Kate. Of Kate nu een wolf is of niet. Ik moet het nog een keer lezen binnenkort. Voorwaar een prestatie van een boek van net over de honderd pagina's.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten