Arctisch dagboek - Jelle Brandt Corstius

Dit boekje kon je vorige boekenweek kopen van twee euro vijftig. Het is een prettig lezend boekje voor een paar uur. Ik herken er veel van tijdens mijn reizen, die niet zo avontuurlijk zijn, en ook niet door moeilijke landen.
Jelle vertelt over hoe zijn liefde voor reizen is ontstaan, als kindje met de bosatlas gefascineerd door landen. Zo is dat ook bij mij begonnen, voor ik echt durfde te reizen.
Hij vertelt verder over Parralelle Jelle, de Jelle die wel goed kan omgaan met de andere reizigers en die wel de juiste antwoorden weet te geven en niet teruggetrokken wil leven, iets dat ik ook erg herken. Maar op het moment dat het gesprek met een medereiziger wèl ergens over gaat, over zijn moeder die de medereizigster nog gekend heeft, is het ook niet goed: 'Ik sta hier met iemand die mijn moeder beter heeft gekend dan ik.'
Mensen zijn inderdaad iritant, als ze lezingen afkraken omdat ze vinden dat ze wel zo ontwikkeld zijn dat het dieper kan, of de foto's van een prijswinnende fotograaf afkraken met de opmerking dat ze een vriendje hebben die goede foto's maakt en die de volgende keer wel mee moet. Maar zelf doet Jelle Brandt Corstius niet heel veel anders als hij de medereizigers die een excursie maken naar een volgens hem onbetekenend onbewoond eiland maken belachelijk maakt.