Het is moeilijk om een boek van 1350 bladzijden te beschrijven. Ik ben er eind januari in begonnen en met een stop van twee weken omdat het te zwaar was om mee te nemen naar Lissabon, was het eind april uit. Jammer, ik had nog wel verder willen lezen over de vier families.
Er gebeurt zo veel in dit boek, dat iedere beschrijving zijn doel mist. A suitable boy is een prachtig voorbeeld van hoe Literatuur toegankelijk en lekker is, voor zowel liefhebbers van de Buddenbrooks als van Jane Austen. In essentie is het verhaal natuurlijk een familiesoap, en Vikram Seth is vreselijk grappig. Je kan bijna niet anders dan in een gierende lachbui uitbarsten als na 1450 bladzijden moeder Mehra tegen haar zoon zegt: "You will also marry a girl I choose. A suitable girl I want for you." Of als opa tijdens een theatervoorstelling van een comedy van Shakespeare in huilen uitbarst, zoals bij Indiase films gebruikelijk is. Of de volgende dialoog tussen Mr Maitra en een mediterende Goeroe tijdens Pull Mena, het feest waarop de Hindu's de Ganges eren door er in te baden. Volgens de goeroe krijgt de man rust.
'But I get no peace.'
'Sannyaas itself is peace.'
But this did not satisfy Mr Maitra. 'tell me some method,' he pleaded.
Sanaki Baba soothed him. 'I will, I will,' he said. 'When you come next time.'
'Why not today?'
Sanaki Baba looked around. 'Some other day. Whenever you want to come, come.'
'Will you be here?'
'I will be here untill the 20th.'
'How about the 17th? the 18th?'
'It will be very crowded because of the full moon bathing day,' said Sanaki Baba, smiling. 'Come on the morning of the 19th.'
'Morning. What time?'
'19th morning... eleven o'clock.'
Mr Maitra beamed with pleasure, having succeeded in getting an exact time for peace. 'I will come,' he said delightedly.
Zoals elke soap zijn er verhalenlijnen waarvan je smult en verhaallijnen die je minder vindt. Veel van de politiek had van mij wel iets minder gemogen, de uitgeschreven dialogen in de politieke arena zijn, hoewel grappig aan het eind, vaak erg langdradig. Alle karakters in het boek zijn symphatiek, behalve misschien opa Seth (zou die toevallig de achternaam van de schrijver hebben gekregen?), die in zijn overdreven woedeuitbarstingen wel erg grappig is. De acties van de hoofdpersonen zijn, hoewel je het er soms niet mee eens bent als lezer, wel logisch en begrijpelijk vanuit hun achtergrond. Mrs. Mehra, die voor haar dochter Lata a suitable boy zoekt, omdat Lata in haar onschuld hevig verliefd is geworden op een moslimjongen, probeert, ondanks dat ze met alle geweld sommige relaties tegen wil houden, wel het beste te vinden voor haar dochter. Meenakshi is een verwend nest, die uit een gegoede familie komt en getrouwd is met de broer van Lata, duidelijk een mindere partij (hoewel ze wel van hem houdt), probeert haar afkomst uit de betere sociale kringen te bevestigen. Ze is het gewend te krijgen wat ze hebben wil. Lata is de typische Jane Austen hoofdpersoon, gekweld door een hevige liefde die ze niet mag en kan uiten en die ze uiteindelijk ook niet meer wil uiten. Zoals vaak in soaps, zijn de bijfiguren eigenlijk leuker dan de hoofdpersoon. Voor wie mij kent en het boek heeft gelezen zal het geen verrassing zijn dat de dichter Amit Chatterji het dichtst bij mij staat. In alle turmoil die rond hem in de familie tot uiting komt, blijft hij rustig zijn familie observeren en op zijn zolderkamer een roman schrijven en gedichten maken voor zijn onbereikbare
L
a
t
a
Maar A suitable boy is meer dan een familiegeschiedenis. Door zijn omvang wordt het een boek over de wording van het onafhankelijke India, met zijn vele facties en religies en de pijnlijke scheuring met Pakistan. Nieuws uit India zien we hier weinig. Ik weet wie Jawaharlal Nehru is, die in a Suitable boy als romanpersoon wordt opgevoerd, maar daar houdt het ook wel mee op. Wat ik van India weet komt uit literatuur; De grotten van de Marahbar, The jewel in the crown, Het hongerig getij. Veel over alle religieuze feesten weet ik niet, zeker niet van de Hindoestaanse. Ik heb veel geleerd en kwam tijdens het lezen van a Suitable boy krantenberichten tegen over de viering van Holi in Utrecht, die mij anders niet zouden zijn opgevallen. Tijdens het lezen heb ik in de 10 gratis uren Spotify die ik per maand heb Indiase ghazals geluisterd. Ook nieuw voor mij.
Een laatste quote uit a Suitable boy, voor mensen die mij kennen erg grappig:
'By the way, I am very sorry about mrs. Kapoor. I remember meeting her in Allahabad - but that must have been - what? - five years ago.'
'Eleven.'
Dit boek komt in mijn kast met gelezen boeken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten