zaterdag 31 december 2016
De geschiedenis van de Arabische volken - Albert Hourani
Uit! Na de geschiedenis van Europa heb ik nu ook de geschiedneis van Arabië gelezen. Ik ben nieuwsgierig of er ook zo'n soort boek van Azië is!
Het elastisch universum - George van Hal - Erik Verlinde
over de nieuwe zwaartekrachttheorie van Erik Verlinde. Mega interessant. Ruimtetijd heeft een onderliggende stuctuur van met elkaar verbonden quantum informatie. Het verplaatsen van deze quantuminformatie door materie zorgt voor extra elasticiteit in het universum, wat zorgt voor het effect dat we tot nu toeschreven aan 'zwarte materie'. Zwaartekracht is geen fundamentele kracht, maar een gevolg van deze verplaatsing van quantuminformatie, zoals warmte een gevolg is van het bewegen van atomen.
dinsdag 6 december 2016
Deserteur - Halfdan Pisket
Haldan Pisket is een Deen met Turkse voorouders. Deserteur is een graphic novel over het
leven van zijn vader in Turkije. Het speelt zich af in Kars, het dorpje
waar zich ook Sneeuw van Orhan Pamuk afspeelt. Kars is een dorpje waar
Moslims, Christenen, mensen die leven in een soort Kaukasische
sjamanen-traditie, Turken, Ameniërs, Russen, door elkaar leven en
proberen te wonen. Om het dorpje heen liggen jonge Turkse soldaten die
de iedere dag verschuivende grenzen tussen Armenie, De Sovjet Unie,
Turkije en Azarbeidjan bewaken. Zij zijn jongens, dienstplichtigen. De
graphic novel is soms realisitsch soms surrealistisch. Mensen lossen op,
de jongens die dienstplichtig zijn worden consequent met een wit masker
met zwarte ooggaten op getekend, want zij zijn de gezichtlozen. In het
begin zie je dat de vader van Halfdan Pisket gevangen zit in een turkse
gevangenis en wordt verhoord en gemarteld. Dan gaat de Graphic novel
terug in de tijd naar zijn familie en kinder/puberjaren.
zondag 4 december 2016
Mevrouw Verona daalt de heuvel af
Zij die nog regelmatig praatten konden door hun gesprekspartner op hun ingezette aftakeling worden gewezen, aangezien ze vlugger in herhaling vielen, vergaten wat ze nog maar net hadden gezegd. Mevrouw Verona moest er zichzelf op betrappen dat ze steeds vaker dezelfde zinnen verzweeg.
Dit is de tweede Dimitri Verhulst die ik lees, na De Helaasheid Der Dingen. Deze vind ik ook weer erg mooi.
Dit is de tweede Dimitri Verhulst die ik lees, na De Helaasheid Der Dingen. Deze vind ik ook weer erg mooi.
maandag 28 november 2016
Walk through walls- Marina Abramovic
Dit is voor het eerst dat ik een memoir lees. Ik was bij An artist is present in Moma en Marina Abramovic heeft interessante dingen gedaan. Ik vond haar in deze memoires soms erg interessant en soms verschrikkelijk self-involved. De memoires zijn makkelijk leesbaar, soms te, en voelen vaak als een dagboek waaruit ze stukken citeert. Vaak vind ik dagboekproza niet zo lekker, omdat het zo vaak als een lijstje voelt; vandaag heb ik dit en dat gedaan en die en die ontmoet.
woensdag 2 november 2016
Van vogels en mensen - Margriet de Moor
Ik wilde weer eens een boek lezen dat speelt in Nederland en dit boek bleek een perfecte keuze. De hele sfeer ademt Nederland, of Holland zo je wilt. Het speelt zich af in de bollenstreek, waar het tijdens de bloei ruikt naar bloemen en waar iedere paar minuten een vliegtuig overscheerd. Het draait om een bejaardenverzorgster die een moord bekend op een van haar cliënten, een moord, dat is duidelijk, die ze niet gepleegd heeft. Het boek draait om allerlei personen en bijfiguren en wat hun rol is binnen de familie en wat het gevolg is van de bekentenis op iedereen. Haar dochter ziet haar moeder gearresteerd worden en de schreeuw die zij wil laten klinken houdt zij in en blijft in haar. Haar verdere leven moet zij leven met een knoop van woede in zich. Haar man is vogelverjager bij Schiphol. Dan is er nog de kinderoppas, een ex-vriendin van haar man, de broer van hem, die over de wereld reist, op zoek naar iets, zichzelf, een pedicure, haar broer, een alcoholistische man dei zij probeert in het leven te laten staan. Het is geen whodunnit, dat is vrij snel duidelijk, en ook geen boek waarin wordt ontrafeld hoe zij vrijgesproken wordt. Het gaat om al die figuren. Het draait om goede mensen die zomaar iets wat wij fout vinden kunnen doen, om mensen die geen wroeging hebben. En toch is alles vriendelijk en warm. Overal zijn de vogels en is de liefde. En om de manier waarop Margriet de Moor ze beschrijft. Het is een heel beeldende roman. In een alinea beschrijft zij bijvoorbeeld prachtig hoe een meisje een relatie krijgt met drie broers na elkaar, om te eindigen bij hun vader, die haar altijd zijn dochter heeft gevonden. Ook goed beschreven wordt hoe iemand tijdens een verhoor eigenlijk tamelijk eenvoudig tot een valse bekentenis komt. Hoe zij zelf verdwijnt en voor al het directe om haar heen niemand meer is. Het enige belangrijke aan haar is haar verhaal. En hoe haar verhaal moet kloppen met het idee van de agenten.
dinsdag 25 oktober 2016
Het verhaal van Lucy Gault - William Trevor
Wat een heerlijk mooi boek was dit. Het deed me tijdens het lezen terugdenken aan A room with a view, dat had ook zulke mooie vloeiende zinnen. En dan heten beide hoofdpersonen ook nog eens Lucy.
Canto Ostinato - Wilma de Rek
Het gesprek met Simeon ten Holt is zeker interessant, hij lijkt mij toch wel een moeilijke man. Hij had wel het typische kunstenaarsleven. Ook de bladmuziek vond ik leuk, maar de tekst van de eerste lp en de 2e druk ervan en de stukken van HC ten Berghe vond ik wel wat bladvulling.
Ik ga in december weer naar een Canto uitvoering, dan neem ik dit boek mee voor Bookcrossing.
dinsdag 4 oktober 2016
De haas en de regenboog - Paul Claes
Dit boek gaat over de verdoemde relatie tussen Arthur Rimbaud en Paul Verlaine, eind 19e eeuw. Rimbaud was de eerste Rock& Roll legende zo je wilt, de eerste beatnik zo je wilt. Rimbaud - William S. Burroughs - Sid Vicious - Kurt Cobain, het is een doorlopende lijn. Hij wilde leven voor de kunst, en ook daarin was hij een van de eersten. Het idee dat dat kon, kunstenaar zijn, kwam voor een groot deel via hem. Rimbaud was ook een van de eerste homoiconen. Zijn relatie met Verlaine was wijd en zijd bekend en geruchtmakend.
Zodra je het eerste hoofdstuk leest, ben je in Londen, in 1870. Tussen de geuren, de stank, de kroegen, de haven, de kleuren. Aan de hand van de bekende gegevens en de nagelaten geschriften van Rimbaud en Verlaine vertelt Paul Claus de vervloekte relatie tussen de twee, het afstoten en vergeven, de drank en drugs, dromen en werkelijkheid. Een relatie die broeit en knapt, zoals ook de wereld broeide en knapte, van communisme, anarchisme, koningsgezindheid.
Dit boek is zowel interessant voor Patti Smith fans, die groot fan was van Rimbaud, en op een toegankelijke manier meer willen weten (mijn tip: Lees eerst dit boek en daarna de Wikipedia!), voor mensen die Rimbauds werk kennen , want daarmee speelt Paul Claes een mooi spel, als voor iedereen die meer wil weten over een van de eerste homoiconen en zijn spetterende relatie met mededichter Verlaine.
Zodra je het eerste hoofdstuk leest, ben je in Londen, in 1870. Tussen de geuren, de stank, de kroegen, de haven, de kleuren. Aan de hand van de bekende gegevens en de nagelaten geschriften van Rimbaud en Verlaine vertelt Paul Claus de vervloekte relatie tussen de twee, het afstoten en vergeven, de drank en drugs, dromen en werkelijkheid. Een relatie die broeit en knapt, zoals ook de wereld broeide en knapte, van communisme, anarchisme, koningsgezindheid.
Dit boek is zowel interessant voor Patti Smith fans, die groot fan was van Rimbaud, en op een toegankelijke manier meer willen weten (mijn tip: Lees eerst dit boek en daarna de Wikipedia!), voor mensen die Rimbauds werk kennen , want daarmee speelt Paul Claes een mooi spel, als voor iedereen die meer wil weten over een van de eerste homoiconen en zijn spetterende relatie met mededichter Verlaine.
zondag 2 oktober 2016
Verontwaardiging - Philip Roth
Ik heb dit boek van mijn broertje gekregen. Een typisch Amerikaanse campusroman. Grappig deatil: na dat ik dit boek gelezen had kwamen studieverenigingen in Nederland ineens weer in het nieuws. Ik had nog nooit iets van Philip Roth gelezen. Dat wil ik nu wel doen.
zondag 18 september 2016
De liefde van een vrachtrijder - Tsjingiz Ajtmatov
Net uitgelezen op mijn balkon, tussen hoofdstukken Toverberg door.
Kirgizië dus. Maar ook heel erg Sovjet Unie. Ajtmatov werd goed gelezen in de Sovjet Unie, en dat snap ik wel. Hij had ook wat geluk, want hij begon met schrijven net na de dood van Stalin. In de Stalinperiode was schrijven in het Kirgizisch denk ik een doodzonde. Zijn thematiek over de industrialisering van Kirgizië, de wegen die over de woeste bergpassen worden aangelegd om het land te ontsluiten, paste natuurlijk wel bij het denken van de Sovjet leiders over hun grote industriële projecten. De manier waarop over liefde en schuld en boete wordt verteld vond ik wel weer typisch Russisch, laat ik het erg intens noemen. Het boek past erg in die stijlperiode van Russen eind jaren vijftig. Binnen wat er toen mocht in Rusland is dit wel op het randje, er zit wel degelijk kritiek in op de expansie, de teloorgang van het oude Kirgizië. De beelden van de eenzaamheid van de vrachtrijders over de hoge berpassen in Kirgizië, op de grens met China, vond ik erg mooi.
Kirgizië dus. Maar ook heel erg Sovjet Unie. Ajtmatov werd goed gelezen in de Sovjet Unie, en dat snap ik wel. Hij had ook wat geluk, want hij begon met schrijven net na de dood van Stalin. In de Stalinperiode was schrijven in het Kirgizisch denk ik een doodzonde. Zijn thematiek over de industrialisering van Kirgizië, de wegen die over de woeste bergpassen worden aangelegd om het land te ontsluiten, paste natuurlijk wel bij het denken van de Sovjet leiders over hun grote industriële projecten. De manier waarop over liefde en schuld en boete wordt verteld vond ik wel weer typisch Russisch, laat ik het erg intens noemen. Het boek past erg in die stijlperiode van Russen eind jaren vijftig. Binnen wat er toen mocht in Rusland is dit wel op het randje, er zit wel degelijk kritiek in op de expansie, de teloorgang van het oude Kirgizië. De beelden van de eenzaamheid van de vrachtrijders over de hoge berpassen in Kirgizië, op de grens met China, vond ik erg mooi.
Homegoing - Yaa Gyasi
So when you study history, you must always aks yourself, Who's story am I missing?
Ik heb dit boek gekocht toen ik het zag in een catalogus van Penguin over binnenkort uit te komen boeken. Het zijn eigenlijk veertien korte verhalen over de Afrikaans Amerikaanse geschiedenis, van eind 1700 tot nu, afwissleend speldn in Ghana en de VS. De veertien verhalen zijn zeven generaties van een familie. Twee zussen worden gescheiden, waarbij de ene als slaaf verkocht wordt en in de VS terechtkomt en de ander in Ghana als bruid verhandeld wordt aan een Engelse slavenhandelaar. Ieder hoofdstuk heeft een ander hoofdpersoon uit een nieuwe generatie van een van de twee families, volgend in de tijd. Door hun ogen zie je hoe slavernij de VS en in Ghana veranderen. Heel knap geconstrueerd en warm geschreven. Een volkomen black boek, met alleen Afrikaans Amerikaanse karakters, dat lees je niet zo vaak. Interessant hoe de geschiedenis, onze gedeelde geschiedenis, zo anders kan zijn door andere ogen.
The pratice of segregation meant that he had to feel his seperateness as inequality, and that was what he could no take.
Mooi vond ik dat veel van de discriminatie niet groots gemaakt wordt, maar in ruzies in de familie, schuld en jaloezie. In het eerste verhaal worden de zus verkocht als bruid door haar moeder, omdat, zo blijkt, zij niet haar kind is, maar het onechte kind van haar man met een andere vrouw. In een ander verhaal wil een zoon, die stamhoofd kan worden, niets met de praktijken van zijn vader te maken hebben, ook al omdat hij verliefd is geworden op een vrouw van een andere stam wiens broers als slaven verkocht zijn, en verlaat zijn leven en stam om met haar een eigen leven op te bouwen. Hun dochter voelt zich weer vreselijk buitengesloten en geeft haar ouders daar de schuld van, en voelt zich daardoor juist weer erg verbonden met de strijd van haar stamgenoten tegen de Engelsen.
De eerste verhalen zijn geschiedenis, interessant omdat er een andere kijk op geboden wordt, een Afrikaans Amerikaanse kijk. De latere verhalen komen steeds dichterbij, en kun je je er, ook als blanke man zoals ik, mee identificeren. Marjorie bijvoorbeeld, die zich nergens kan thuisvoelen, als meisje dat net vanuit Ghana in de VS is terechtgekomen. But I am not an African American, zoals ze zelf zegt. Ook bij haar gelijken is ze ongelijk. Ze is niet het juiste zwart. Ghana is haar thuis. Maar ook daar wordt ze gezien als buitenlandse, aangesproken als zwarte toerist.
Ik heb dit boek gekocht toen ik het zag in een catalogus van Penguin over binnenkort uit te komen boeken. Het zijn eigenlijk veertien korte verhalen over de Afrikaans Amerikaanse geschiedenis, van eind 1700 tot nu, afwissleend speldn in Ghana en de VS. De veertien verhalen zijn zeven generaties van een familie. Twee zussen worden gescheiden, waarbij de ene als slaaf verkocht wordt en in de VS terechtkomt en de ander in Ghana als bruid verhandeld wordt aan een Engelse slavenhandelaar. Ieder hoofdstuk heeft een ander hoofdpersoon uit een nieuwe generatie van een van de twee families, volgend in de tijd. Door hun ogen zie je hoe slavernij de VS en in Ghana veranderen. Heel knap geconstrueerd en warm geschreven. Een volkomen black boek, met alleen Afrikaans Amerikaanse karakters, dat lees je niet zo vaak. Interessant hoe de geschiedenis, onze gedeelde geschiedenis, zo anders kan zijn door andere ogen.
The pratice of segregation meant that he had to feel his seperateness as inequality, and that was what he could no take.
Mooi vond ik dat veel van de discriminatie niet groots gemaakt wordt, maar in ruzies in de familie, schuld en jaloezie. In het eerste verhaal worden de zus verkocht als bruid door haar moeder, omdat, zo blijkt, zij niet haar kind is, maar het onechte kind van haar man met een andere vrouw. In een ander verhaal wil een zoon, die stamhoofd kan worden, niets met de praktijken van zijn vader te maken hebben, ook al omdat hij verliefd is geworden op een vrouw van een andere stam wiens broers als slaven verkocht zijn, en verlaat zijn leven en stam om met haar een eigen leven op te bouwen. Hun dochter voelt zich weer vreselijk buitengesloten en geeft haar ouders daar de schuld van, en voelt zich daardoor juist weer erg verbonden met de strijd van haar stamgenoten tegen de Engelsen.
De eerste verhalen zijn geschiedenis, interessant omdat er een andere kijk op geboden wordt, een Afrikaans Amerikaanse kijk. De latere verhalen komen steeds dichterbij, en kun je je er, ook als blanke man zoals ik, mee identificeren. Marjorie bijvoorbeeld, die zich nergens kan thuisvoelen, als meisje dat net vanuit Ghana in de VS is terechtgekomen. But I am not an African American, zoals ze zelf zegt. Ook bij haar gelijken is ze ongelijk. Ze is niet het juiste zwart. Ghana is haar thuis. Maar ook daar wordt ze gezien als buitenlandse, aangesproken als zwarte toerist.
Het hart is een eenzame jager - Carson McCullers
Dit boek gaat over alles. Leven, liefde, de dood, gender, indentiteit. Het doet wel denken aan het andere boek over discriminatie in het Zuiden van de VS, To kill a mockingbird. Maar dit boek was eerst, als in de jaren dertig geschreven, toen de schrijfster nog in de twintig was!
In de vertaling vond ik de negroslang wel krom vertaald. Dat is natuurlijk ook moeilijk om levensecht te doen.
In de vertaling vond ik de negroslang wel krom vertaald. Dat is natuurlijk ook moeilijk om levensecht te doen.
Zink- David van Reijbroek
Dit is het boekenweekessay van dit jaar, over een klein landje dat een jaar of dertig heeft bestaan, omdat de grote mogendheden er niet uitkwamen hoe land verdeeld moest worden. Iedereen wilde een stuk mijngrond, maar zeker mocht een ander land dat niet verkrijgen. Je kent het.
Vooral interessant vond ik wat het betekent voor mensen om voortdurend van nationaliteit te veranderen, of er geen te hebben.
Vooral interessant vond ik wat het betekent voor mensen om voortdurend van nationaliteit te veranderen, of er geen te hebben.
Verslagen
Het kost me dit jaar moeite om boekverslagen te schrijven over mijn gelezen boeken. Elke keer gedachten op een rij zetten over een gelezen boek, ik heb er niet zo'n zin in. Ik lig daarom ook behoorlijk achter. Dus ik ga nu soms gewoon alleen een plaatje of een cover van een boek plaatsen.
maandag 11 juli 2016
Moeders zondag - Graham Swift
Wat een prachtig geschreven boek. Het beschrijft een dag, dé dag, uit het leven van Jane Fairchild, dienstmeisje bij de familie Niven in 1926. Het is een dans rond de veranderende tijd. Over identiteit, schrijversschap, de nieuwe wereld, verlies en liefde en vooral over wat jezelf bent. En dat allemaal in 150 pagina's.
zondag 3 juli 2016
Kapitaal in de 21ste eeuw - Thomas Piketty
Dit is nu echt een geweldig boek. Het is een economieboek natuurlijk, maar ook een geschiedenisboek, een sociaal cultureel boek en een literatuurwetenschapsboek. Al op de derde pagina gaat het over Jane Austen. Piketty verteld ook over zijn onderzoek, waar hij zijn gegevens vandaan haalt en wat er minder harde data zijn. Het is doorwrocht, waardoor je niet om de stelling heen kunt.
Ik heb gedurende het lezen veel nieuwe ideeën gekregen over de economie, de EU en de geschiedenis. Is het bijvoorbeeld toeval dat na de Napoleontische oorlogen Frankrijk en Groot Britannië failliet waren en 100 jaar nodig hadden om hun financiën weer op orde te krijgen en dat een periode was zonder grote oorlogen?
Ik las het hoofdstuk over de EU net na de Brexit. Als antwoord op de Brexit zouden landen binnen de EU, of een kopgroep van de landen binnen de EU, hun schulden moeten samenvoegen denk ik. Daarnaast zouden deze landen hun venootschapsbelasting moeten harmoniseren, en een Europese vermogensbelasting moeten invoeren, progressief. Hierdoor krijgt de EU voor een deel eigen inkomsten. Vrij verkeer van goederen en mensen heeft een groep mensen het gevoel van verliezer gegeven. Hun inkomen is onder druk komen te staan, ten gunste van een kleine groep die enorme inkomens heeft kunnen vergaren. Door deze Europese vermogenstax worden die inkomens herverdeeld. Mensen krijgen daardoor het idee dat de EU er ook weer voor hen is.
Ik heb gedurende het lezen veel nieuwe ideeën gekregen over de economie, de EU en de geschiedenis. Is het bijvoorbeeld toeval dat na de Napoleontische oorlogen Frankrijk en Groot Britannië failliet waren en 100 jaar nodig hadden om hun financiën weer op orde te krijgen en dat een periode was zonder grote oorlogen?
Ik las het hoofdstuk over de EU net na de Brexit. Als antwoord op de Brexit zouden landen binnen de EU, of een kopgroep van de landen binnen de EU, hun schulden moeten samenvoegen denk ik. Daarnaast zouden deze landen hun venootschapsbelasting moeten harmoniseren, en een Europese vermogensbelasting moeten invoeren, progressief. Hierdoor krijgt de EU voor een deel eigen inkomsten. Vrij verkeer van goederen en mensen heeft een groep mensen het gevoel van verliezer gegeven. Hun inkomen is onder druk komen te staan, ten gunste van een kleine groep die enorme inkomens heeft kunnen vergaren. Door deze Europese vermogenstax worden die inkomens herverdeeld. Mensen krijgen daardoor het idee dat de EU er ook weer voor hen is.
From hell - Alan Moore, Eddie Campbell
God, dat tiende hoofdstuk!
Mooi hoe de auteur alle ficties en feiten en mythes rondom jack de Ripper gebruikt heeft voor dit verhaal over hem. De tekeningen passen goed bij de sfeer.
Mooi hoe de auteur alle ficties en feiten en mythes rondom jack de Ripper gebruikt heeft voor dit verhaal over hem. De tekeningen passen goed bij de sfeer.
De passie - Jeanette Winterson
Dit boek dat speelt in Venetië heb ik daar gelezen, zittend aan het Grand canal in het zonnetje. Eigenlijk is dit boke een boek over de stad Venetië, het gevoel dat de stad oproept.
woensdag 8 juni 2016
Zee van papaver - Amitav Gosh
Heel mooi boek, mooie taal, alle lagen van de bevolking spreken anders. Mooie cover ook. Het is deel 1 van een drieluik, dus daar zit ik dan weer aan vast.
zondag 29 mei 2016
Schittering -Margarte Mazzantini
Hier ben ik in begonnen, maar ik kon hier niets mee. Jongetjes op kamp en in de klas waren vervelend genoeg daar hoef ik niet
nog eens over te lezen ook al zijn ze gay en worstelen ze daarmee. Ik
had dat kunnen beseffen het is een Italiaans boek en Italiaanse jongens
blijken weer eens ubermacho.
Helaas heb ik geen ander boek bij me.
Helaas heb ik geen ander boek bij me.
Tokyo fiancée - Amélie Nothomb
Deze roman heb ik gelezen tijdens het poezenoppassen in Breda. Het deed me erg denken aan Lost in translation.
Het hout - Jeroen brouwers
Prachtige
literaire afrekening met het kloosterleven. Brouwers neemt je mee
naar het ommuurde leven van een pensionaat in Limburg in de jaren 50,
waar je alleen uit mag als je naar de tandarts moet (maar dan zonder
verdoving!). De jonge leraar Duits Bonaventura is het klooster
ingepraat en heeft zijn wereldse naam opgegeven. Hij observeert wat
er gebeurd met de jongens in het pensionaat. Hij ziet twee jonge
leerlingen een vriendschap onderhouden. Of net iets meer dan dat? De
kloosterleider vind dat reden tot tuchtiging. Wat gebeurt er met de
jongen die nacht? Bonaventura ziet het, hoort het, maar ook hij zegt
niets. Maakt hem dat mede schuldig? Tijdens de tochtjes naar de
tandarts ontmoet hij de winkeleigenaresse Patricia. Ze voelen zich
tot elkaar aangetrokken. Is dit zijn uitweg uit het klooster? En wat
moet er dan gebeuren met zijn leerlingen?
Brouwers neemt nergens een blad voor
zijn mond. De gebeurtenissen zijn gruwelijk, maar zijn prachtige
schrijfstijl biedt lucht.
Lovesong - Alex Miller
Ik heb dit boek gekregen van mijn AirBnB hostes in Melbourne! Zij had hier in de boekenclub over gepraat en was er van onder de indruk. Lovesong is een klein verhaal over de liefde tussen twee personen en hoe onuitgesproken geheimen onder een relatie kunnen liggen.
maandag 11 april 2016
De laatste nacht in twisted River
Als jonge volwassene las ik alle boeken van john Irving. Tot Weduwe voor een jaar of De zoon van het circus, daar wil ik vanaf zijn, zijn India roman, waar ik niet doorheen kwam. Sindsdien heb ik geen Irving meer gelezen. Deze titel kende ik dan ook helemaal niet toen ik hem tegenkwam op de plank van een vriend die zijn vaders boeken heeft gekregen. Ik heb hem geleend om weer eens een Irving te lezen.
Dit is wel een Irving met typische Irving kenmerken; New hampshire, sex, beren, nu ja, you name it, het komt langs. Hij schrijft hier ook over een schrijver, zijn eigen schrijven is dan natuurlijk het referentiepunt; Irving speelt leuk met het gegeven van zijn eigen romans in de roman. Zoek ze allemaal.
Ergens schrijft Danny, de romanpersonage die schrijver is, dat hij graag een boek bij het eind begint. Deze roman doet dat ook, bij eider hoofdstuk. Dat voelde voor mij erg schokkerig in plaats van een zee is het een branding. Het gevolg is dat Irving ook iedere keer veel moet uitleggen in een hoofdstuk in plaats van het te laten voelen.
Ik heb het wel helemaal uitgelezen, wat me met die India roman dus niet is gelukt. Maar het was een mixed ervaring. Zou dat met de Irvings die ik altijd mooi heb gevonden, Owen Meany als de beste, nu ook zo zijn? Ik moet het maar niet proberen.
Dit is wel een Irving met typische Irving kenmerken; New hampshire, sex, beren, nu ja, you name it, het komt langs. Hij schrijft hier ook over een schrijver, zijn eigen schrijven is dan natuurlijk het referentiepunt; Irving speelt leuk met het gegeven van zijn eigen romans in de roman. Zoek ze allemaal.
Ergens schrijft Danny, de romanpersonage die schrijver is, dat hij graag een boek bij het eind begint. Deze roman doet dat ook, bij eider hoofdstuk. Dat voelde voor mij erg schokkerig in plaats van een zee is het een branding. Het gevolg is dat Irving ook iedere keer veel moet uitleggen in een hoofdstuk in plaats van het te laten voelen.
Ik heb het wel helemaal uitgelezen, wat me met die India roman dus niet is gelukt. Maar het was een mixed ervaring. Zou dat met de Irvings die ik altijd mooi heb gevonden, Owen Meany als de beste, nu ook zo zijn? Ik moet het maar niet proberen.
Javatrekker - Dean Bean, euh I mean Dean Ceacon
Dean wordt in dit boek door allerlei mensen Bean genoemd, of nog leuker, Mr. bean.
The first time I came accross -coffee- was not long ago, when I was with a friend drinking coffee in a new coffeebar called 'Press' (because it is situated in an old printing press building. We normaly drink blends ofcourse, as you get these in the organic store overhere. So in Press we both had a coffee from beans from a different country. When we got them we sipped and then changed our coffee's and sipped again. We were astonished by the difference of flavour, from deep coffee that tasted like a bean to a fruity acidic cup that was like a berry.
Our book, the literary book from the Lowlands, that everybody in school has to read and do a report on is Max havelaar, and is about the abuse in the coffeetrade in Java, written in the 1800's. The book was like a literary bestseller and did stir up the coffeemarket procedures of that time.
Javatrekker felt for me more a travelbook, of Dean traveling to remote places where they happen to grow coffee. Interesting is how small contributions can make a difference to a whokle community. I made some Kiva loans to coffee entrepeneurs due to this book. His bussiness was far ahead of the growing bussiness were making profit is not the sole basis, but making the world better is, and profit is less dominant.
The first time I came accross -coffee- was not long ago, when I was with a friend drinking coffee in a new coffeebar called 'Press' (because it is situated in an old printing press building. We normaly drink blends ofcourse, as you get these in the organic store overhere. So in Press we both had a coffee from beans from a different country. When we got them we sipped and then changed our coffee's and sipped again. We were astonished by the difference of flavour, from deep coffee that tasted like a bean to a fruity acidic cup that was like a berry.
Our book, the literary book from the Lowlands, that everybody in school has to read and do a report on is Max havelaar, and is about the abuse in the coffeetrade in Java, written in the 1800's. The book was like a literary bestseller and did stir up the coffeemarket procedures of that time.
Javatrekker felt for me more a travelbook, of Dean traveling to remote places where they happen to grow coffee. Interesting is how small contributions can make a difference to a whokle community. I made some Kiva loans to coffee entrepeneurs due to this book. His bussiness was far ahead of the growing bussiness were making profit is not the sole basis, but making the world better is, and profit is less dominant.
woensdag 23 maart 2016
Mr Penumbra's 24-hour bookstore - Robin Sloan
I took this book with me on a travel to my parents who live on the
other side of the country,which is over here,three hours by train.
A book with Google and the internet. Strange as it may sound considering this book, it felt like the real world. I must not have read a book grounded in this century for ages!
I think I read all books refferenced so far (okay, not the visual display of quantative information), which makes me happy being ecclectic.
A book with Google and the internet. Strange as it may sound considering this book, it felt like the real world. I must not have read a book grounded in this century for ages!
I think I read all books refferenced so far (okay, not the visual display of quantative information), which makes me happy being ecclectic.
maandag 29 februari 2016
Toen wij wezen waren - Kazuo Ishiguro
Ik vond dit een vreemd boek. De verteller, Christopher Banks, is als verteller niet te vertrouwen. Dat voel en merk je in alles in dit boek. Dat is al lastig, want je hebt constant het gevoel dat wat je wordt verteld niet klopt (en dat is ook zo). Daarnaast past zijn hele gemanierde manier van spreken, we zouden dat nu autistisch noemen, of desnoods heel erg brits, niet bij wat hij is, in welke laag van de bevolking hij zit. Je kunt hoogstens vermoeden dat omdat hij in Shanghai geboren is, en niet in Engeland, hij als Brit extra zijn best wil doen om brits over te komen.
Mensenwerk - han Kang
Mensenwerk is het verwerkingsproces van een studentenopstand in Zuid Korea in 1980, twee jaar nadat mijn broertje uit Korea naar hier is gekomen. Je volgt in zes hoofdstukken een aantal personages die proberen wat ze hebben meegemaakt een plaats te geven in hun leven, wat, zelfs tientallen jaren na dato, niet goed lukt. In het laatste hoofdstuk is de schrijfster zelf aan het woord, en blijkt de roman ook het verwerkingsproces van haar.
De gevolgen voor de mensen van een dictatoriaal regime wordt heel precies opgeschreven. Je volgt een aantal van de mensen die meegedaan hebben aan de opstand gedurende de jaren. Het laatste hoofdstuk speelt in 2010, 30 jaar na de opstand dus. Zelfs dan zijn de gevolgen nog voelbaar. De geesten van de vermoorden zweven rond, als lichtjes in de buitenlucht, schimmen voor de ramen, als zinsbegoochelingen op straat.
Hoewel het in beschrijvingen van fysieke heftigheid niet onder doet voor de Vegetariër, kun je er hier makkelijk wat afstand bij creëren. In de Vegetariër moest je mee in het hoofd van de hoofdpersoon die fysiek en mentaal misbruik meemaakte en daaraan onderdoor ging. Je had geen keuze. In dit boek gaat het om opsluiting, marteling en lichamelijke vernedering door een regime (Abu Graib in 1980, zo ongeveer), en dat kun je makkelijk wat naast je neerleggen. Han Kang schrijft de gebeurtenissen heel precies op, het lijkt of over elke zin nagedacht is. Er staat niet meer dan er moet staan. Ze heeft geen grote gebaren nodig, je leeft je juist in door de spaarzaamheid en de feitelijkheid.
In dit boek niet zoals in de Vegetariër de man-vrouw positie die centraal staat. Toch gaat ook dit boek over de maatschappij als geheel. Het is een soort geschiedschrijving van die studentenopstand. Park Chun Hee, de dictator (nu ja, hij noemde zich president) van Zuid Korea van het moment van de opstand, is nog steeds erg controversieel in het land. Zijn oudste dochter is de huidige president van Zuid Korea. Je merkt die voorzichtigheid ook in het boek. 5 jaar na de opstand, die gebroken werd door enorm militair geweld en een nieuwe dictator, die toen nog aan de macht was, werd er over de studentenopstand gewoon niet gesproken. Het was niet gebeurd. Na 10 jaar worden mensen gevraagd om orale getuigenis te geven over de opstand, om een proefschrift over te kunnen schrijven. Na 30 jaar probeert een moeder de dood van haar zoon, de begrafenis en de herbegrafenis een plek te geven.
De studentenopstand in Zuid Korea heeft hier weinig geschiedenis. Wij kennen hem eigenlijk niet. De meeste mensen zullen wel de studentenopstand op het Plein van de Hemelse Vrede in China kennen, de man die met zijn plastic tassen in de hand een tank stopte. De opstand, en het neerslaan van de opstand in Zuid Korea was vergelijkbaar. Ondanks dat de geschiedenis hier niet bekend is, is die geen onbelangrijk boek. Dit boek vertelt wat de gevolgen van een neergeslagen opstand zijn; zowel fysiek voor de deelnemers als mentaal voor de maatschappij. De gevolgen van de Arabische lente, en ook de manier van neerslaan, zijn denk ik niet veel anders zijn. Door het lezen van dit boek leer je de gevolgen van een opstand begrijpen, meer dan vanuit de journaalbeelden.
De gevolgen voor de mensen van een dictatoriaal regime wordt heel precies opgeschreven. Je volgt een aantal van de mensen die meegedaan hebben aan de opstand gedurende de jaren. Het laatste hoofdstuk speelt in 2010, 30 jaar na de opstand dus. Zelfs dan zijn de gevolgen nog voelbaar. De geesten van de vermoorden zweven rond, als lichtjes in de buitenlucht, schimmen voor de ramen, als zinsbegoochelingen op straat.
Hoewel het in beschrijvingen van fysieke heftigheid niet onder doet voor de Vegetariër, kun je er hier makkelijk wat afstand bij creëren. In de Vegetariër moest je mee in het hoofd van de hoofdpersoon die fysiek en mentaal misbruik meemaakte en daaraan onderdoor ging. Je had geen keuze. In dit boek gaat het om opsluiting, marteling en lichamelijke vernedering door een regime (Abu Graib in 1980, zo ongeveer), en dat kun je makkelijk wat naast je neerleggen. Han Kang schrijft de gebeurtenissen heel precies op, het lijkt of over elke zin nagedacht is. Er staat niet meer dan er moet staan. Ze heeft geen grote gebaren nodig, je leeft je juist in door de spaarzaamheid en de feitelijkheid.
In dit boek niet zoals in de Vegetariër de man-vrouw positie die centraal staat. Toch gaat ook dit boek over de maatschappij als geheel. Het is een soort geschiedschrijving van die studentenopstand. Park Chun Hee, de dictator (nu ja, hij noemde zich president) van Zuid Korea van het moment van de opstand, is nog steeds erg controversieel in het land. Zijn oudste dochter is de huidige president van Zuid Korea. Je merkt die voorzichtigheid ook in het boek. 5 jaar na de opstand, die gebroken werd door enorm militair geweld en een nieuwe dictator, die toen nog aan de macht was, werd er over de studentenopstand gewoon niet gesproken. Het was niet gebeurd. Na 10 jaar worden mensen gevraagd om orale getuigenis te geven over de opstand, om een proefschrift over te kunnen schrijven. Na 30 jaar probeert een moeder de dood van haar zoon, de begrafenis en de herbegrafenis een plek te geven.
De studentenopstand in Zuid Korea heeft hier weinig geschiedenis. Wij kennen hem eigenlijk niet. De meeste mensen zullen wel de studentenopstand op het Plein van de Hemelse Vrede in China kennen, de man die met zijn plastic tassen in de hand een tank stopte. De opstand, en het neerslaan van de opstand in Zuid Korea was vergelijkbaar. Ondanks dat de geschiedenis hier niet bekend is, is die geen onbelangrijk boek. Dit boek vertelt wat de gevolgen van een neergeslagen opstand zijn; zowel fysiek voor de deelnemers als mentaal voor de maatschappij. De gevolgen van de Arabische lente, en ook de manier van neerslaan, zijn denk ik niet veel anders zijn. Door het lezen van dit boek leer je de gevolgen van een opstand begrijpen, meer dan vanuit de journaalbeelden.
zondag 31 januari 2016
Oryx en Crake - Margaret Atwood
Ik had al mijn boeken nog in dozen, dus ik heb een doos opgengemaakt en het bovenste boek gepakt dat er in lag (in alle dozen zaten boeken), en dat was deze.
Ik heb hier lang mee gewacht omdat iemand zei dat ik op Sneeuwman leek, en dat vond ik wel verontrustend. Misschien als je dat overdrachtelijk ziet, een iemand tussen een groep gemodificeerde mensen, een ander tussen vele dezelfden.
Dystopieën heb ik vroeger veel gelezen. Ik vond deze best leuk, maar niet de beste die ik ooit heb gelezen. Jimmy, voor hij Sneeuwman wordt, is erg naief als verteller, en daardoor raak je nooit volledig betrokken bij wat er gebeurd. Hij is toch een beetje een buitenstaander. Bij dystopieën moet je altijd erg oppassen. Je kunt je met fantasie overal uitredden. Dat geberud ook hier wel. Sommige vondsten zijn er volgens mij puur om de vondst, niet omdat het het verhaal dient. Uiteindelijk valt dat dan neer zonder dat het je raakt. Aan het eind wordt het wel spannend. Ik herinner mij ook betere Atwood boeken te hebben gelezen, over een vrouw op een eiland in een meer in Canada.Dat verhaal voelde je.
Ik heb hier lang mee gewacht omdat iemand zei dat ik op Sneeuwman leek, en dat vond ik wel verontrustend. Misschien als je dat overdrachtelijk ziet, een iemand tussen een groep gemodificeerde mensen, een ander tussen vele dezelfden.
Dystopieën heb ik vroeger veel gelezen. Ik vond deze best leuk, maar niet de beste die ik ooit heb gelezen. Jimmy, voor hij Sneeuwman wordt, is erg naief als verteller, en daardoor raak je nooit volledig betrokken bij wat er gebeurd. Hij is toch een beetje een buitenstaander. Bij dystopieën moet je altijd erg oppassen. Je kunt je met fantasie overal uitredden. Dat geberud ook hier wel. Sommige vondsten zijn er volgens mij puur om de vondst, niet omdat het het verhaal dient. Uiteindelijk valt dat dan neer zonder dat het je raakt. Aan het eind wordt het wel spannend. Ik herinner mij ook betere Atwood boeken te hebben gelezen, over een vrouw op een eiland in een meer in Canada.Dat verhaal voelde je.
Kinderen van de revolutie - Dinaw Mengestu
Het eerste boek dat ik in mijn nieuwe huis, tijdens de verhuizing, las. Dat is altijd lastig. Hij staat op dit lijstje: http://www.buzzfeed.com/isaacfitzgerald/these-writers-are-not-to-be-missed#.atv46yZAr, waarvan ik de meeste entries erg interessant vind.
Dit was een rustig mooi boek over vluchtelingenproblematiek, en hoe een nieuw huis heel moeilijk een thuis wordt.
Een tochtje met de lift levert je allerlei geruchten op over ontrouw, molestaties, drug, werkloosheid. Ze komen allemaal op hetzelfde neer: het bewijs dat er een cultuur verdwijnt.Tijd, afstand en heimwee hebben deze vrouwen de overtuiging gegeven dat we ginds in Ethiopië allemaal moreel hoogstaande en volmaakte personen waren, en dat is des te makkelijker te geloven wanneer je kijkt naar het leven dat de meesten van ons nu leiden.
Abonneren op:
Posts (Atom)