Meester mitraillette - Jan Vantoortelboom

Het zal aan mij liggen, want overal krijgt dit boek laaiende recensies. Vantoortelboom heeft een goede schrijfstijl, ik heb het boek dan ook in vier of vijf dagen gelezen. Misschien te snel, zodat ik een onderliggende laag heb gemist, maar het verhaal vind ik, tja, literair getruukt, te makkelijk, een literaire historische roman zonder geschiedenis.
Ik mis de urgentie van de Eerste Wereldoorlog totaal, ik waande me nergens in 1913. De dood van zijn broertje terwijl David een soort van poging doet zijn verliefdheid op een oudere vrouw aan te geven, dat vind ik dus een literair truukje. Dat hij zijn rechter in de bosjes bezig hoort met een andere man, wat moet ik daarmee? Heeft die scene een betekenis die ik niet heb gezien? Dat zal wel.
Alle dingen die ik gelezen heb over dit boek, grote thema's op een nieuwe manier tot bij de lezer te brengen, unieke, ontroerende mensen, brute klop van de bijl, intimiteit en zinnelijkheid, die heb ik allemaal niet bij dit boek. Dat verbaast mij wel, maar ik vind het niet meer dan een aardige roman, die ik me over een jaar niet meer zal herinneren.