Het huis met de geesten - Isabel Allende

Weer een revolutie. Dit blog wordt een treurige aaneenschakeling van revolutie en bloedvergieten. Het begon vorig jaar met de Fins Russische oorlog. Weet je nog; in Suomussalmi slachten Finnen en Russen elkaar af in een slag die het ijs bloedrood kleurde.
Via de Chinese revolutie, de Russische revolutie, de Spaanse revolutie, de Jappanners in Maleisië en in Mantsjoerije, de slavenhandel, appartheid en het vermalen van de Aboriginals zijn we nu bij de Chileense revolutie, en zo gaat dat maar door, een eeuwige geschiedenis van pijn, bloed en liefde. Je zou hopen dat het ooit eens ophoudt, dat we ooit het grote boek van afslachten hebben volgeschreven, dat we alle manieren om anderen te doden, te martelen en te vernederen hebben beschreven, zodat de beulen zuchtend ophouden uit herhaling. En uit de herhaling ontstaat een dochter, de laatste dochter, en we noemen haar Clara. Of Blanca. Of Alba.