The road - Cormac McCarthy

 

In een volledig vernietigde wereld gaat een vader met zijn kind en een winkelkar over de weg door het desolate Amerika. Werkelijk prachtig, McCarthy schrijft heel mooi over de vernietigde wereld. 

Ik zou het niet overleven...

Daybreak in Gaza - Mahmoud Muna

 

Stories of Palestinia Lives and Culture

Ik heb dit boek online gekocht in de boekwinkel van Mahmoud Muna in Oost-Jerusalem na een middag met hem en Matthew Teller over dit boek.

All most people know about Gaza is war, destruction, the blockade and the occupation. But there are other sides to the story. People go to work, and hope, and love.

Daar gaan een groot deel van de verhalen uit dit boek ook over. De cultuur van Gaza, de reis langs de zee naar de universiteit (er waren blijkbaar 3 universiteiten in gaza), hoiveel studenten economie er zijn die allemaal geen werk vinden. Een verhaal over Tatreez dat ik heb gebruikt voor het amken van een wikipedia-artikel over dat onderwerp. Er zit een verhaal in over een prachtig gedicht waarmee de situatie van de inwoners van Gaza, opgesloten, vergeleken wordt met de Israelische soldaten in een tank, opgesloten.

Ik vond het wel steeds moelijker om het op te pakken, door het nieuws. Want genocide is ontmenselijken, het volledig vernietigen van de cultuur van mensen, de cultuur waarover ik las.

One of my dreams is for my book and writings to travel the world (Noor Aldeen Hajjaj)

Dat is in ieder geval gelukt!

Een stralende toekomst - Rebecca Makkai

 

Hij zei: 'Het is altijd een kwestie van wachten tot de wereld in elkaar stort toch? Als dingen heel blijven is dat altijd maar tijdelijk.'

Dit was een prachtige roman!

Hammajang Luck - Makana Yamamoto

 

Ik heb dit boek gekocht omdat het bij de bestelde boeken van iemand anders lag in de boekwinkel waar ik vrijwilligerswerk doe. Dat was een goede zet, want dit was de betere escape fictie, goed vermaak tijdens deze verwarrende tijden.

Ik heet karmozijn - Orhan Pamuk

 

Uitgelezen tijdens de bookcrossing readathon. Ik vond dit een heerlijk boek. Ondanks dat het in 1600 speelt is het ook voor nu relevant, want het beschrijft voor mij een wereld waarin de mensen weten dat die door invloed van buitenaf nooit meer hetzelfde zal zijn, maar ze nog niet weten hoe het zal worden.

Er zit een scene in waarin de drie miniatuurschilders de opdracht krijgen een paard te tekenen en ik voelde mezelf een paard tekenen, in 1 vloeiende beweging.

Yeonnam-dong's Smiley Laundromat - Kim Jiyun

 

Towards a world where we can sleep without worry

Dit is mijn eerste healing fiction. Het zijn een aantal met elkaar verbonden verhalen van bezoeker van de  Zuid Koreaanse wasserette in Seoul. Het is inderdaad verderlichte literatuur. Ik snap dat dit een hit is geworden, want bijna iedereen maakt dit soort dingen mee. Ik vind wasserette's altijd leuke plaatsen, omdat je een heel ander soort mensen dan anders ontmoet.

Dat het Zuid Koreaans is, merk je bijna niet, het had in iedere grote stad kunnen spelen, de verhalen zijn ook universeel. Heel af en toe merk je het, aan het eten natuurlijk (croissants gevuld met rode bonen pasta!) en als een van de hoofdpersonen verteld dat ze in haar tienerjaren een cosmetische ingreep heeft gedaan aan haar oogleden (Zuid_korea is het land met de meeste cosmetische ingrepen) of als een zanger zegt dat hij heeft bedongen dat de platenmaatschappij zich niet mag bemoeien met zijn liefdesleven, en dat dat hem is gelukt omdat hij niet in de markt is gezet als een idol.

Van dit boek heb ik geleerd dat huisdieren in Zuid-Korea Banryeo dongmul heten, vertaald als companion animals, wat toch veel mooier is als huisdieren, en baasjes heten guardians.

Schillen - Thorn de Vries

 

Gekocht tijdens een lezing met Thorn de Vries in Savannah Bay. Thorn de Vries vertelde dat hij het boekje het liefst langzaam wilde lezen, iedere dag een bladzijde, maar dat heb ik niet gedaan, ik heb het in de trein gelezen tijden een rit naar Naturalis.

Ik vond het een erg indrukwekkend boek over proberen passend te zijn, te worden, je aanpassen en toch jezelf zijn,. Ik denk dat de gevoelens in dit boek veel universeler zijn dan alleen voor mensen in transitie, maar voor iedereen.

De overlevenden van de Clotilda - Hannah Durkin

 

De Clotilda is het laatste schip dat in de VS aan land kwam om slaafgemaakten te verhandelen. Op dat moment was het ontvoeren van mensen uit Afrika om slaaf te maken en te verhandelen in de VS al een tijd verboden, dus het was een clandestiene operatie. 

Het is een interessant boek omdat deze mensen een van de weinige verhalen uit de eerste hand vertellen over hoe het is om uit Afrika ontvoerd te worden en in de VS terecht te komen als slaafgemaakte. Ze vertellen aan diverse verslagevers en schrijvers hoe ze blijven hopen ooit naar hun land terug te kunnen keren, hoe ze gebruiken uit hun land proberen vast te houden en hun verhalen door te geven aan de nieuwe generatie, het belang van lichaamsversiering, manier van kleden.

Het boek verteld over Africatown, een plaats bij Mobile die door de nu vrije slaafgemaakten werd gebouwd en benoemd, en het belang van quilten. 

Het verhaal van de impact en het doorgeven van slavernij wordt misschien het best geillustreerd door het verhaal van Rodeshi, die na de afschaffing van de slavernij geen andere mogelijkheid of keuze had dan in een hutje op het plantageterrein te blijven wonen, tot ze in 1936 stierf in bitter armoede en begraven werd op het plantageterrein. De plantagegrond werd 10 jaar later door de witte eigenaren voor 1 miljoen dollar verkocht.

Het was een lange zit om te lezen, zeker in het begin, omdat het zoveel mensen waren met verhalen die dwars door elkaar heen werden verteld dat ik er moeilijk overzicht in kon maken. Dat komt ook doordat er weinig volledige verhalen zijn overgeleverd, slechts fragmenten van die persoon, en dan in de analen weer een stuk over een heel ander iemand van het slavenschip. Zo werd het uiteindelijk een collectief verhaal over de ontvoering van mensen uit Afrika en de laatste slaafgemaakten in de VS.

Het ontsnapte land - Geert Mak

 

Nadat het land bij de dokter moest komen is het ontsnapt!

Gelezen tijdens een bezoek aan de sauna. Geert Mak vaart met een klein schip, De Olifant, de reis van Schiedam naar Zaandam, de eerste reis die zijn vader eind 1800 met diens oom voer. Geert beschrijft het land waar hij doorheen reist, waar mensen niet meer in steden zijn gaan wonen, maar steden het platteland op zijn gespoeld, en hoe zijn vader een eeuw geleden dit moet hebben ervaren, in een heel ander land.

Dit boek is het boekenweekessay van 1998. Toen was de gulden er nog! Hoeveel van het land waar Geert Mak doorheen voer, en waar ik met mijn vouwfiets de allerleerste reis fietste, van zijn standplaats Den Haag naar Zeist, zou er nu, in 2025, nog zijn? Want Nederland is helemaal veranderd, Leidsche Rijn staat er nu, hoewel ik tot mijn verbijstering daar nog steeds hijskranen zie. 

Een leuk boekje.

Er komt een land bij de dokter - Michelle van Tongerloo

 

Ik heb 20 jaar op verschillende plekken in het maatschappelijk werk gewerkt en ik heb al deze dingen zien gebeuren. Ik ben er om deze situaties mee gestopt, omdat ik vond dat ik niet meer kon helpen als mens (zoals Maritsha uit dit boek, die totaal niet gehoord wordt als zij zelf zegt wat haar situatie is, maar pas als een maatschappelijk werker het zegt), maar toch later weer begonnen. Nu gaat de gemeente mijn werkplek weer overnemen, en hebben ze prachtige stukken gemaakt van 10-tallen kantjes, waar slechts 1 zin gaat over de inwoners waar we het voor zouden doen.

Michelle van Tongerloo wil hetzelfde als ik denk ik, dat wij als burgers mensen weer kunnen helpen, want, denk ik altijd, als ik iemand kan helpen, kan iemand zichzelf ook weer helpen. Zij is daar wel positiever over dan ik, maar misschien moet dat ook wel.

The Premonition- Banana Yoshimoto

 

On top of that, the yard was full of a hair-raisingly large pile of things that my aunt had previously decided to forget, abandoned to the rain.

Ik heb dit boekje vooral tijdens de treinreis naar mijn moeder in Goes gelezen.

Dit is een ouder boek van Banana Yoshimoto, uit hetzelfde jaar als Kitchen, maar pas in 2023 vertaald.

Het is een typisch Banana Yoshimoto boek, met mooie zinnen op iedere pagina. Ik vond het wel minder mooi dan Kitchen. Ik vind dat Banana Yoshimoto altijd heel volwassen boeken schrijft over net-volwassenen, maar dit boek gaat wel heel erg over eerste liefde. Yayoi en haar tante/zus Yukino zijn  op hun eigen wijze erg zelfstandige personen; ze doen wat ze welf willen, wat de omgeving er ook van zal vinden.

Never anyone but you - Rupert Thomson

 

Time heals nothing!

Ik heb dit boek voor een deel gelezen in mijn huisje in Parijs!

Het gaat over Suzanne Malherbe en Lucie Schwob, die elkaar als pubers ontmoeten inper WW-1 Nantes en verliefde worden. Na de Eerste Wereldoorlog gaan ze genderbenderend als Claude Cahun en Marcel Moore naar Parijs, om een kunstenaarscarière te volgen. Ze komen in de sociale cirkel van de kusntenaars in Parijs uit die tijd terecht, waar ook de boekwinkel Shakespeare&co een rol speelt. 

Marcel.Suzanne is de vertelstem in het boek en Claude Cahun is een kunstenaar die 

rebelled against everything she had been given - her family, her race, her gender, her body, even her name.

Pas als de twee geliefden in  WW-II naar Jersey verhuizen, komt het boek los en wordt het minder een opsomming van biografische feiten met een dialoog. Misschien ook omdat die biografische feiten er minder zijn. Jersey wordt bezet door de Duitsers, en Claude en Marcel beginnen een verzetscampagne tegen de Duitsers, die eigenlijk lijkt op een kunstproject, een soort verzetsperformance. Ze worden verraden en opgepakt en komen in een Duitse gevangenis op het eiland terecht waar ze worden verhoord en ter dood veroordeeld. De bevrijding van het eiland vind net plaats voor de uitvoering van die straf.

Het mooist geschreven vind ik de gedachten van Suzanne na de dood van Lucie/Claude - natural causes!

een wandeling door impressionistisch Parijs - Charlotte Dematons

 

Bij de tentoonstelling over impressionistisch Parijs in het Kunstmuseum van Den Haag kocht ik dit boek, dat ik in de trein op de terugweg heb gelezen. Veel van de schilderijen uit de tentoonstelling staan er in, en onderaan staan tekeningen van Charlotte Dematons, die een nieuw verhaal vertellen. Je kunt ook zoeken naar een zwarte kat en een gele luchtballon op iedere bladzijde. Erg leuk!

1q84 - Haruki Murakami

 

De mens stelt de tijd bij zoals dat hem uitkomt, en op die manier stelt hij waarschijnlijk de betekenis van zijn eigen bestaan bij.

Deze roman heeft 1275 bladzijden. Soms lees ik zo'n boek, maar het kost mij altijd moeite. Dit boek begint met een huurmoordenares die een opdracht heeft. Maar ze staat in de file op de snelweg. En op pagina 60 staat ze dus nog steeds in de file. Dan heb ik twee dagen gelezen en ben ik nog niet opgeschoten! En de huurmoordenares ook niet, maar dat terzijde.

Het verhaal van Tengo gaat over een novelle die hij in opdracht van een uitgever herschrijft, zodat het een prijs kan winnen. Het gaat voortdurend over die novelle, maar de inhoud van het boek lees je pas op bladzijde 728!

Voor de deur wierp ze nog even een blik over haar schouders. [...]
'Dag hoor,' zei ze zachtjes - niet tegen de flat, maar tegen de Aomane die daar had gewoond.

Ik vond dit een van de mindere Murakami's die ik heb gelezen. Ik vond de seks en de voyeuristische beschrijvingen van vrouwen niet leuk en daarvan is er zeker in boek 1 heel veel. De roman is hee(x1270)l  lang en vol beschrijvingen van alledaagse handelingen en herhalingen. De structuur is heel vormvast, eerst een hoofdstuk over Aomane, dan een hoofdstuk over Tengo en zo het hele boek door, dat maakt het allemaal extra.

De vader dit Tengo had gekend was een potige man geweest [...]
Maar dit? Dit was niet meer dan een hol omhulsel. Een leegstaand huis, beroofd van het laatste restje warmte.

Zoals bij alle Murakami's bewegen tijd en ruimte zich niet een rechte lijn, van verleden naar heden naar toekomst, maar zijn tijd en ruimte fluïde. Werelden, verleden en heden, het loopt in elkaar over. Oorzaak en gevolg waren met elkaar verward geraakt. 

De hoofdpersonen lijken ook dezelfde te zijn, op een manier. Aomane is een kind van Jehova's getuigen en moest met haar ouders langs de deuren, tot ze zich in haar tienerjaren van hen losmaakt. Fukaeri (Eriko Fukada) is de dochter van een stel dat een commune opricht in de jaren tachtig, die verandert in een sekte. Ook zij loopt weg bij haar sekteouders. Tengo is de zoon van een vader die langs de deuren gaat om kijk- en luistergeld te innen, en moest ook samen met hem mee langs de huizen. Ook hij loopt in zijn tienerjaren weg. Alle drie zien ze hun ouders niet meer en Tengo pas weer als zijn vader dementeert en in coma raakt en uiteindelijk overlijdt. 

Wat je ook was, je bent met een deel van mij gestorven, net zoals ik met een deel van jou ben blijven leven.

Aomame zit nu in een safehouse na een moord te wachten op Tengo en mag daar niet uit, Tengo zit in het ziekenhuis bij zijn vader die in coma ligt en Fukaeri is in het huis van Tengo en wordt achtervolgd dus mag daar de deur niet opendoen. De meneer van het Kijk en Luistergeld blijft maar tegen de deuren kloppen. Het is een soort wachten op Godot. :)

Volgens mij kan het einde der tijden nooit anders dan als een persoonlijke aangelegenheid worden beschouwd.

Het einde van de roman vond ik wel mooi. De weg terug naar een andere wereld zonder little people en zonder twee manen, de omgekeerde weg via de trap langs de snelweg weer omhoog, is wel mooi gevonden.

'Volgens mij zit deze wereld niet logisch in elkaar en moet je vriendelijkheid met een lantaarntje zoeken.'

Ik denk wel eens dat wij sinds een jaar ook in een andere wereld zijn terechtgekomen. Maar wij hebben geen trap langs de snelweg via waar we naar de eerdere wereld terug kunnen komen...

De wereld moest door blijven draaien, dus dat had hij gedaan.

Kijken in de ziel van Japan - Freek Vossenaar

 

Het leven is kersenbloesem

Geleend gekregen van Floor, een biebboek dat op tijd uit moet. Ik heb al tientallen jaren geen biebboek meer gehad, ik moest weer helemaal leren hoe je moest inleveren.

Freek Vossenaar is jarenlang diplomaat in Japan geweest. Dit boek geeft een leuk inkijkje in hedendaags Japan en de uitdagingen waar het land voor staat. 

Waar wij in het Westen ons in tijden van angst en verandering vastklampen aan individueel bezit, houden Japanners zich vast aan groepstradities en het behoud van harmonie. Dat laatste wordt te pas en te onpas gebruikt, om veranderingen tegen te gaan en alles te behouden wat is. Queerness, vrouwenrechten, buitenlanders, protesteren, het is allemaal tegen de harmonie.

De kikker in de put kent de zee niet

Ik denk dat je de problemen waar Japan voor staat eigenlijk zonder uitzondering op Nederland kunt plakken. De vergrijzing, de afstand tussen de stad en het platteland, jongeren die de toekomst somber inzien, genderrechten, immigratie, gebroken vertrouwen in de politiek, landbouw en boeren, de weg naar de toekomst en het behoud van het oude.