On thing I'll never forget is how Oda left paper cranes arround his appartment.
Het verhaal draait rond een Koreaanse bakkerij waar Cam probeert het verlies na de dood van zijn vriend te verwerken, maar steeds verder verstrikt raakt in het kapot maken van zijn lichaam en geest. Hij gaat terug, of wordt teruggehaald naar Houston door zijn beste jeugdvriend TJ, Tea-Jee, een zwart-Koreaanse jongen die op zijn eigen manier vast zit in zijn leven en zijn relatie.
Dit boek gaat over de queer community in Houston, vooral de zwarte en aziatische queer gemeenschap. Dat is interessant, want de meeste gay boeken gaan over hoog opgeleide witte mannen. Ook fijn dat er normaal over poz-jongeren geschreven wordt. Houston is een stad waar je niet uit weg komt, zegt een van de hoofdpersonen. Zelfs als je er uit weet te ontsnappen wordt je er weer terug in gekatapulteerd.
Before he and Shun left me at the train station, he'd slipped one in my bag for the flight.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten