Tijdens het lezen luisterde ik naar Gorecki's Symphony no.3 en het tempo van dat stuk vermengde zich met het tempo van de zinnen uit het boek en mijn lichaamstempo van hartslag en ademhaling. Een bijna Zen ervaring denk ik.
In het begin leek het daar helemaal niet op, het was eerder een oefning in Mindfullness. Hesse herhaalt zijn eerste alineazin in al zijn metaforen zo vaak! Ik dacht echt vaak: Jaahaa, ik weet het!
Toen ik eenmaal in de reis zat, de zoektocht door het innerlijk, ging het beter.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten