Ik weet niet precies wat ik moet met dit boek. Het is geen non-fictie, zoveel is duidelijk. Maar door de vorm is het ook geen fictie. Als mysterie overtuigt het mij niet; aan het eind geloof ik het verhaal niet. De bewijzen voor de gestelde feiten zijn er volgens mij gewoon niet.
'Het verhaal van Annetjes leven beslaat bijna de hele vorige eeuw', meldt de blurb. Dat is zo, maar door de vertelvorm, de kleindochter van Annetje vertelt haar zoektocht in de archieven naar de familiegeschiedenis van Annetje, komt dat er niet uit. Nu kunnen zoektochten in archieven prachtige romans opleveren; bijvoorbeeld het onvolprezen Obssession. Ik vind dat hier niet goed werken. Emma loopt niet in de stoffige archieven, beleeft niets, komt niet tot leven. Ze vertelt het verhaal dat zij denkt dat waar is over haar grootmoeder. Zoals gezegd vond ik het leven van Annetje ook al niet echt tot leven komen.
Wat het uiteindelijk voor mij is, is een verhaal zoals er in familie genealogie zo veel zijn, en na een aantal biertjes op verjaardagen verteld wordt. Een aantal papiertjes en een groots geveinsd verhaal dat niet waar blijkt, of zeker niet bewijsbaar waar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten