Ik ben met dit boek begonnen op de Vulkaan Vulcano, tijdens mijn vakantie, en heb het uitgelezen op de terugreis. Dit is het boek voor Doodskap en verklaart wat van de gebeurtenissen in dat boek. Ik heb Doodskap dus eerder gelezen en wist dus al wat er met dat deel van het boek ging gebeuren.
Ik vond dit een van de beste delen uit de Erlendurreeks. Erlendur loopt met gebogen hoofd door de koude donkere natte straten van Reykjavik. Hij praat met mensen, denkt na over zijn jeugd en het drama wat er gebeurd is. Zijn collega's en zijn kinderen proberen er met hem over te praten, maar hij blijft gereserveerd. De moord is niet meer dan toeval, omdat er niets te doen was. Een thriller, prachtig in zijn kleinheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten