Bij de hoofdpersoon wordt een genafwijking geconstateerd, waardoor de kans op borstkanker erg groot is. Als de optie wordt besproken om diens borsten te amputeren, beseft die:
"Nu hoef ik niet langer als vrouw te leven." Dit verlangen is verwarrend voor Antiboy zelf en zijn omgeving. Zijn vriend weet niet hoe hij er mee om moet gaan en de relatie gaat uit. Een lesbische liefde zegt hem na een vrijpartij dat hij misschien niet Lesbisch is. De afdeling chirurgie blijkt een enorm gegenderde omgeving, de chirurg gaat ervan uit dat Antiboy een borstreconstructie moet willen, en als die aangeeft dat niet te overwegen, moet een andere chirurg de operatie maar doen, waardoor hij zijn hel verhaal weer opnieuw aan een andere chirurg moet vertellen.
Mooi poëtisch boek, met mooie zinnen. Het verhaal wordt niet lineair verteld, het gaat van herinnering naar heden en terug. Valentijn Hoogenkamp noemt het zelf een coming of gender.
Ik heb dit boek gekocht omdat ik naar een lezing ging waar Valentijn Hoogenkamp over zijn boek zou vertellen. Dat was mooi.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten