A room with a view - E.M. Forster

Mijn lievelingsboek herlezen in Florence, bij de monumenten waar het over gaat. Wat een genot dat toch is! Het was lang gelden dat ik het had gelezen, toen was ik net in de twintig, maar nu weet ik weer waarom ik het zo mooi vind! Het spel dat Forster speelt met al zijn figuren, de grappige hoofdstuktitels, de mooie zinnen!

The, thretened again by rheumatism, he strolled to the window, opened it (as the English will), and leant out. There was the parapet, there the river, there to the left the beginnings of the hill. [...]
"Lucy, you come look at the cypresses; and the church, whatever its name is, still shows."

Ik heb dit uitzicht gezien, een doorgang in het Uffizi museum, een gebogen overspanning naar de gang met de Romeinse beelden, met daarachter een raam met precies dit uitzicht. De cypressen, de heuvels naar Fiesole, de Arno.