De geschiedenis van de Arabische volken - Albert Hourani

Uit! Na de geschiedenis van Europa heb ik nu ook de geschiedneis van Arabië gelezen. Ik ben nieuwsgierig of er ook zo'n soort boek van Azië is!

Het elastisch universum - George van Hal - Erik Verlinde

over de nieuwe zwaartekrachttheorie van Erik Verlinde. Mega interessant. Ruimtetijd heeft een onderliggende stuctuur van met elkaar verbonden quantum informatie. Het verplaatsen van deze quantuminformatie door materie zorgt voor extra elasticiteit in het universum, wat zorgt voor het effect dat we tot nu toeschreven aan 'zwarte materie'. Zwaartekracht is geen fundamentele kracht, maar een gevolg van deze verplaatsing van quantuminformatie, zoals warmte een gevolg is van het bewegen van atomen.

Deserteur - Halfdan Pisket

Haldan Pisket is een Deen met Turkse voorouders. Deserteur is een graphic novel over het leven van zijn vader in Turkije. Het speelt zich af in Kars, het dorpje waar zich ook Sneeuw van Orhan Pamuk afspeelt. Kars is een dorpje waar Moslims, Christenen, mensen die leven in een soort Kaukasische sjamanen-traditie, Turken, Ameniërs, Russen, door elkaar leven en proberen te wonen. Om het dorpje heen liggen jonge Turkse soldaten die de iedere dag verschuivende grenzen tussen Armenie, De Sovjet Unie, Turkije en Azarbeidjan bewaken. Zij zijn jongens, dienstplichtigen. De graphic novel is soms realisitsch soms surrealistisch. Mensen lossen op, de jongens die dienstplichtig zijn worden consequent met een wit masker met zwarte ooggaten op getekend, want zij zijn de gezichtlozen. In het begin zie je dat de vader van Halfdan Pisket gevangen zit in een turkse gevangenis en wordt verhoord en gemarteld. Dan gaat de Graphic novel terug in de tijd naar zijn familie en kinder/puberjaren.

Mevrouw Verona daalt de heuvel af

Zij die nog regelmatig praatten konden door hun gesprekspartner op hun ingezette aftakeling worden gewezen, aangezien ze vlugger in herhaling vielen, vergaten wat ze nog maar net hadden gezegd. Mevrouw Verona moest er zichzelf op betrappen dat ze steeds vaker dezelfde zinnen verzweeg.

Dit is de tweede Dimitri Verhulst die ik lees, na  De Helaasheid Der Dingen. Deze vind ik ook weer erg mooi.