The queen of wahle cay - Kate Summerscale

Een mooie samenvatting van het verhaal van Joe Carstairs vind je hier:
http://www.lrb.co.uk/v20/n05/terry-castle/if-everybody-had-a-wadley.
Ik vond het eerste deel tot haar aankoop van het eiland Whale Cay het interessantst. Het geeft een mooi inkijkje in het lesbische leven in de jaren na de Eerste Wereldoorlog, toen er zo weinig jonge, niet gewonde mannen waren, dat vrouwen met mannelijke eigenschappen die zich als man gedroegen, jong en sterk en stoer, min of meer geaccepteerd werden. Er waren ook gewoon geen mannen genoeg om het werk dat voorheen door mannen werd gedaan uit te voeren. Nu was Carstairs rijk, vreselijk verschrikkelijk rijk, dus ze kon haar plannen financieel gemakkelijk uitvoeren zonder dat ze echt veel met de maatschappij van doen hoefde te hebben. Ze kon spoeedboten laten bouwen, een taxibedrijf beginnen en een handvol seater Daimler landaulettes kopen, of, toen in de jaren dertig de tendens weer tegen vrouwen in mannenkleren en mannenberoepen werd, een eiland op de Bahama's aanschaffen.
Haar relatie met de zwarte Bahamanen (heeten zij zo?) is gespeleten. Aan de ene kant net zo rascisitisch als iedereen, ze zijn lui en willen niet werken en zijn niet inteligent, aan de andere kant ook liefhebbend, bereid de moeite te nemen om de eilanden zelfvoorzienend te laten zijn met de Bahamanen als werknemers en boeren. Ze was natuurlijk ook gewoon een koningin, een als Kurz achtige leider, met onderdanen die haar aanbidden en een soort boze en goede godheid van haar maken.
Slechts twee hoofdstukjes zijn gewijd aan haar leven in de jaren vijftig en verder, wat toch ongeveer de helft van haar hele leven is geweest. Ze verdween helemaal, met haar pop Wadley als mannelijke alter ego, uit de wereld.

Birk - Jaap Robben

De cover van dit boekje is erg mooi. Ik zeg boekje, het is 250 bladzijden lang, maar heel sober opgeschreven. Heel kaal taalgebruik, geen friemeltjes zoals het woord friemeltje, taal zoals het eiland waar het zich afspeelt.
Er zit een erg mooie scene in als Mikael, de jongen van 9 op dat moment, een tijd na de verdwijning van zijn vader in het water in zijn atlas de waterstromen bekijkt, en constateert dat zijn vader met het water meegedreven moet zijn naar de zuidpool om daar met de golfstroom weer terug te keren naar het eiland. Vervolgens pakt hij zijn verrrekijker en gaat uit het raam kijken op zoek naar zijn vader in het water. Hij mag niet afgeleid worden, anders kan hij hem missen.
Dat het op een eiland met maar drie mensen erop sociaal niet goed kan gaan, is evident, en dat gaat het dan ook niet. Alle drie zijn ze van slag door de verdwijning van de vader van Mikael, en tijd kan het schuldgevoel en de verwijten niet helen.
Een mooi klein verhaal, waardoor ik de CD chansons des mers froides heb herondekt.

Franklin - Tomas Lieske

Ik vond dit een heerlijk boek! In het begin is het taalgebruik overweldigend, maar dat is alleen het eerste hoofdstuk zo en past ook niet echt bij de rest van de stijl. Alsof de schrijver het hele boek al geschreven had en toen dacht 'Voor de eerste paar bladzijden ga ik even alles wat ik literair heb uit de kast trekken'.
Het is een van de meest bizarre boeken die ik gelezen heb en ik vond het helemaal geweldig. Alles, tot en met Den Haag, is karikaturaal. Nergens is er een vorm van werkelijkheid, niets zou ooit hebben kunnen gebeuren. Het is kijken hoe ver je kunt gaan met verbeelding en bizarre ideeën. Heerlijke waanzin.
Grappig; ik las dit met de muziek van de CD Minimalism van het Volhardingsorkest, wat ik erg goed vond passen bij het ritme van het boek, voordat ik bij de passage was waarin Franklin verteld over zijn liefde voor Yves en Reich, waarin in het boek zelfs twee ratjes worden genoemd.