Een wilde uit vuurland, Het ware leven van Jemmy Button - Nick Hazzlewood

Ik ben tot hoofdstuk 3 gekomen in dit boek. Hazzlewood is historicus volgens de flap, maar volgens mij geen cultuurhistoricus. Hij gebruikt, ik heb wel verder gebladerd dan pagina 38, door het hele boek heen de woorden Vuurlanders, inheemse bevolking en inboorlingen door elkaar heen. In een passage komt Jemmy Button nadat hij door de Engelsen is ontvoerd en opgeleid is in Engeland terug op Vuurland en wordt hij in de tekst Vuurlander genoemd en de andere Vuurlanders heten in de tekst inboorlingen. Ik denk niet dat de schrijver dit bewust zo heeft gedaan, want op andere plekken worden de inwoners van Vuurland gewoon Vuurlanders genoemd.
Hier is de beschrijving van de Engelse bevelvoerder van de Beagle: Hij was kleingeestig, had een hoge eigendunk en stond vierkant achter de autoriteit van de kerk en de belangen van de grootgrondbezitters. Bovendien was hij overtuigd van de natuurlijke noodzaak van de slavernij. Hij was een voorstander van strenge discipline, recht door zee en rechtvaardig. Hij meende dat een straf altijd in verhouding moest staan tot het vergrijp. [...] Al was hij niet geliefd bij zijn mannen, hij werd zeker gerespecteerd als een man van principes en van zijn woord. Samen met zijn nooit aflatende energie maakten deze eigenschappen FitzRoy voor de bemanning tot een man die leiding gaf door zelf het goede voorbeeld te geven, die nooit zijn verantwoordelijkheid ontliep en die altijd voorging in de zware taak het schip varende en op de juiste koers te houden.
En hier volgt de beschrijving van Vuurlanders: Het betrof een ras van inlanders met een bronskleurige huid dat zich ophield op het uiterste deel van Vuurland. [...] De mannen hadden een gemiddelde lenge van 1.60 meter en de vrouwen, die nog kleiner waren, neigden tot zwaarlijvigheid die werd veroorzaakt door lange perioden van inactiviteit en het eten van robbenspek. Desondanks was het een sterk ras met scherpe gelaatstrekken, verward en slordig gitzwart haar, een stevige lichaamsbouw en dunne ledematen. [...] Hier, in de wateren en op de oevers van het Beagle Channel en de Ponsonby Sound visten, jaagden en stroopten de Yamana's de kust af naar voedsel. Hun buit bestond uit vogeleieren, vis en aangespoelde walvissen, mosselen en zeeslakjes en in het beboste westelijke deel van Navarino eiland zochten ze naar bessen en schoten af en toe een dier.[...] De Yamana's kenden maar weinig regels en wetten, en hoewel er aanwijzingen zijn dat ze bijgelovig waren, lijken zij geen notie te hebben gehad van een opperwezen of god.
Ik kan mij voorstellen dat dit komt omdat Hazzlewood vooral put uit scheepsverslagen, maar hij zegt dat er niet bij. Er staat nergens hoe hij aan deze informatie komt, er staan geen aanhalingstekens of een andere indicatie dat dit een mening is uit de tijd van het verhaal, omstreeks 1830. Op andere plekken doet hij dat wel en staan de stukjes scheepsverslag cursief.
Op pagina 36, als Jemmy Button wordt gekocht voor een knoop staat : FitzRoy had geen enkele kennis van het Yamana en de Vuurlanders verstonden geen Engels. Op dezelfde pagina, staat dan: In een nadere uitleg en rechtvaardiging van zijn handelswijze schreef FitzRoy dat zijn nieuwe gevangene 'de afwisseling leek te bevallen en dat hij vermoedde op Guanaco - of, zoals hij ze noemde, op wänäkäye-jacht te gaan, welke dieren in de nabijheid van die plek te vinden waren.'