Dit is zo'n boek waarvan ik het niet erg gevonden zou hebben als ik het niet gelezen zou hebben, maar ook niet erg vond om te lezen. Het leest best lekker weg. Aminata Diallo is een Afrikaanse vrouw uit de 18e eeuw, maar haar stem in het boek is niet Afrikaans en die van een 20e eeuwse, met normen en waarden van een Westerse 20e eeuwse. Als literaire historische fictie vind ik het boek nogal mager. Aminata is een overlever, een stoer mens. Maar haar karakter ontwikkelt niet echt. Misschien ben ik ook te verwend, de laatste vier boeken die ik heb gelezen waren boeken waar je echt over moest nadenken. Met dit boek was nadenken niet nodig, het werd je wel voorgezegd. Lawrence Hill raakt het leven niet echt, hij strijkt er wat overheen.
Het negerboek waar het boek over gaat, dat is interessant, maar het gaat er maar kort over. Dat had een veel interessanter boek op moeten leveren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten