Animal's people - Indra Sinha

Het tweede boek dit jaar dat ik lees dat is opgebouwd uit ingesproken audiotapes. Ik ga graag naar India. Waar er in Groot-Britannië een grote literaire scene is ontstaan in haar voormalige koloniën, blijven de Indische en Surinaamse en antiliaanse schrijvers in de hedendaagse Nederlandse literatuur afwezig. Animal's people, een van de shortlisted boeken voor de Bookerprize van 2007 en op de 1001 lijst van boeken die je gelezen moet hebben, valt in die traditie.
Het verhaal speelt in de achterbuurten van de Indiaanse stad Khaufpur (lees: Bhopal), waar een giframp nog altijd voor grote gezondheidsproblemen zorgt. Zo is de rug van hoofdrolspeler Animal vervormd door het gif en de vlammen, waardoor hij zich op vier voeten moet voortbewegen. Indiase romans over de achterbuurten vind ik niet zo vaak, misschien omdat de meeste Indiase schrijvers in Groot Britannië wonen en uit de gegoede klasse komen?
Het is een zeer beeldende roman, ik zat steeds te bedenken wat een mooie Anime van dit boek gemaakt kon worden. Aan het einde vond ik de roman wat te makkelijk worden, de Kampani die verslagen wordt, Animal die zichzelf eindelijk mens vindt en uiteindelijk de operatie om en rechte rug te krijgen niet zal doen, de door een Franse non aangekondigde apocalyps die een nieuwe brand in de giffabriek blijkt te zijn, het ligt allemaal nogal voor de hand. De mooiste tape van het boek vond ik het deel waar de eerste herinneringen van Animal en de eerste giframp en brand worden verbeeld aan de hand van een jaarlijks terugkerend festival waar men over hete kolen moet lopen.

Dit wordt een bookcrossingboek.