Gratis goedkoper bestaat niet, het gaat bijna altijd ten koste van iets
Geleend van mijn collega.Ondanks dat ik hier wel van wist waren er toch allerlei sectoren waar ik niet wist dat private equity was doorgebroken. Laboratoria van ziekenhuizen bijvooorbeeld, waar dit boek mee begint, of Magister, het cijfersysteem in het onderwijs.
We staan erbij en kijken erna, had ik het idee. Er worden allerlei mensen in de zorg en het onderwijs opgevoerd die vinden dat dit niet moet, maar niemand doet er wat aan. Laboratoria hoeven niet verkocht te worden, Magister hoeft niet gebruikt te worden, maar het levert bestuurders blijkbaar ook iets op om zo te handelen.
Het tweede deel van het boek, voer de oplossing, heb ik uiteindelijk meer doorgekamt dan gelezen. Mirjam de Rijk staat een soort systeemverandering voor als oplossing, en zelf ben ik tot de slotsom gekomen dat we nooit systemen gaan veranderen. Zelfs tijdens de bankencrisis, of de coronapandemie hebben we niets veranderd, en dat waren crisis die we echt voelden. Deze crisis ligt onder de oppervlakte en hoeven we niet te zien als we dat niet willen.
Zelf denk ik dat we meer naar onszelf terug moeten als we iets willen oplossen, omdat de politiek dat niet gaat doen. Een huisarts of dierenarts die zijn praktijk niet verkoopt aan private equity wordt als raar gezien, een vreemde enkeling die daar heel veel moeite voor moet doen om dat niet te doen. Scholen gebruiken allemaal Magister, ziekenhuizen verkopen allemaal hun labs. We zouden moeten kijken naar hoe we het voor bestuurders en kleine eigenaar makkelijk maken om niet te verkopen aan private equity, via Stichtingen of iets dergelijks waarin alle dierenartsen verenigd zijn, zodat er kapitaal is, en mogelijk om de praktijk voort te zetten als de dierenarts met pensioen gaat. We zullen het zelf moeten doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten