Een boek in twee delen. Het eerste deel; Breasts, gaat over een alleenstaande moeder die werkt als hostes in Osaka, die met haar dochter naar haar zus in Tokio gaat. Ze voelt zich vreselijk en denkt dat een borstvergroting haar zal helpen om zich weer beter te voelen. Haar dochter praat niet meer met haar of haar familie.
Het tweede deel eggs, gaat over een aseksuele alleenstaande schrijfster die voelt dat ze graag een kind zou willen. Ze komt terecht bij spermadonorinstellingen, maar dat is in Japan zeker als alleenstaande vrouw die geen partner wil ingewikkeld en niet geaccepteerd.
We denken misschien dat schrijvers interessante levens leiden, maar dat is niet zo, blijkt maar weer uit dit boek. Ze gaat naar een event, heeft een eetafspraak met haar agent, komt thuis bij een collega schrijver en gaat naar een symposium. Dat is het wel. Ze zit ook nog eens in een schrijfdip.
Een interessant boek vanuit vrouwelijk perspectief over armoede en eenzaamheid in Japan. Volgens mij gaat dit boek stiekem ook over depressie.
In deze twee vrouwen zitten allerlei overeenkomsten met het leven van Mieko Kawakami. Ze is opgegroeid in Osaka in een arm gezin en heeft gewerkt als hostes daar, een baan die vaker gebruikt wordt door vrouwen om uit armoede te raken. Ze is zelf moeder. Ergens in het boek krijg de hoofdpersoon schrijfster de tip van een andere schrijfster om een boek te schrijven over het proces van haar zoektocht naar een spermadonor; wat dit boek eigenlijk ook weer is...