De laatste nacht in twisted River

Als jonge volwassene las ik alle boeken van john Irving. Tot Weduwe voor een jaar of De zoon van het circus, daar wil ik vanaf zijn, zijn India roman, waar ik niet doorheen kwam. Sindsdien heb ik geen Irving meer gelezen. Deze titel kende ik dan ook helemaal niet toen ik hem tegenkwam op de plank van een vriend die zijn vaders boeken heeft gekregen. Ik heb hem geleend om weer eens een Irving te lezen.
Dit is wel een Irving met typische Irving kenmerken; New hampshire, sex, beren, nu ja, you name it, het komt langs. Hij schrijft hier ook over een schrijver, zijn eigen schrijven is dan natuurlijk het referentiepunt; Irving speelt leuk met het gegeven van zijn eigen romans in de roman. Zoek ze allemaal.
Ergens schrijft Danny, de romanpersonage die schrijver is, dat hij graag een boek bij het eind begint. Deze roman doet dat ook, bij eider hoofdstuk. Dat voelde voor mij erg schokkerig in plaats van een zee is het een branding. Het gevolg is dat Irving ook iedere keer veel moet uitleggen in een hoofdstuk in plaats van het te laten voelen.
Ik heb het wel helemaal uitgelezen, wat me met die India roman dus niet is gelukt. Maar het was een mixed ervaring. Zou dat met de Irvings die ik altijd mooi heb gevonden, Owen Meany als de beste, nu ook zo zijn? Ik moet het maar niet proberen.

Javatrekker - Dean Bean, euh I mean Dean Ceacon

Dean wordt in dit boek door allerlei mensen Bean genoemd, of nog leuker, Mr. bean.

The first time I came accross -coffee- was not long ago, when I was with a friend drinking coffee in a new coffeebar called 'Press' (because it is situated in an old printing press building. We normaly drink blends ofcourse, as you get these in the organic store overhere. So in Press we both had a coffee from beans from a different country. When we got them we sipped and then changed our coffee's and sipped again. We were astonished by the difference of flavour, from deep coffee that tasted like a bean to a fruity acidic cup that was like a berry.

Our book, the literary book from the Lowlands, that everybody in school has to read and do a report on is Max havelaar, and is about the abuse in the coffeetrade in Java, written in the 1800's. The book was like a literary bestseller and did stir up the coffeemarket procedures of that time.

Javatrekker felt for me more a travelbook, of Dean traveling to remote places where they happen to grow coffee. Interesting is how small contributions can make a difference to a whokle community. I made some Kiva loans to coffee entrepeneurs due to this book. His bussiness was far ahead of the growing bussiness were making profit is not the sole basis, but making the world better is, and profit is less dominant.