Boy, Snow, Bird - helen Oyeyemi

Volgens de blurb is het een hervertelling van Sneeuwwitje, maar daar merk je niets van, met een lief sprookje heeft dit weinig te maken.
Het gaat over identiteit, over man en vrouw zijn, in de spiegel kijken, wat het betekent om black of blank te zijn. Helen Oyeyemi verandert voortdurend van gezichtspunt, waardoor je bij het lezen ook steeds bij jezelf te rade gaat en je eigen vooronderstellingen onder de loep moet nemen. Het is een roman die je naar jezelf laat kijken. Aan het eind van het verhaal zit nog een lesbisch en misschien transgender verhaallijntje.
Daarnaast verweeft Oyeyemi, net als in haar eerdere boeken, de klassieke Westerse culturele verhalen met Afrikaanse en Afro-Amerikaanse legendes.
Het verhaal: Een jonge vrouw, Boy Novak, vlucht op haar 21ste van haar vader in New York naar een onbeduidende kleine stad in Massachusetts. Het is dan ergens in de jaren vijftig. Ze is daar opzoek naar zichzelf en naar werk, wat ze uiteindelijk vind in een boekwinkel. Ze trouwt met Arturo, een edelsmid, die zijn vrouw verloren is, en een dochter heeft Snow, een prachtig blank kind, Snow. Als haar eigen kind geboren wordt, Bird, blijkt dat Bird niet blank is, maar donker, en de familie van Arturo Afro-Amerikanen zijn die zich vanwege hun hele lichte huid voordoen als blank. De geboorte van Bird is de steen in de vijver waardoor iedereen zichzelf opnieuw moet identificeren. Wat betekent het gezicht in de spiegel dat ik zie, wat is uiterlijk, ijdelheid, jaloersheid? Waar pas ik, wat ben ik?
Ik weet overigens niet wat ik van het einde moet denken...