Gezien wat de omslag van de Nederlandse uitgave geworden is, moest ik hier wel om grinniken. Dat had Mo Yan niet kunnen voorspellen!
Dit boek bevat vier enorme brieven in romanvorm van de verteller aan een Japanse schrijver, en een toneelstuk dat de verteller over de geschiedenis heeft geschreven.
Ik begrijp uit een artikel uit de Volkskrant dat de roman tot stand is gekomen na een bezoek van de beroemde Japanse schrijver Kenzaburo Oë aan Mo Yan en zijn geboortestad.
In deze roman volg je de Chinese geschiedenis van voor de culturele revolutie tot ongeveer nu. In het Tweede deel, brief 4, zie je hoe China veranderd is!
De hoofdpersoon is een tante van de verteller, wiens liefdesinterest naar Taiwan is gevlucht. Ze is een verloskundige die de nieuwste inzichten in verloskunde uit de jaren veertig en vijftig in de praktijk brengt, tot de eenkindspolitiek haar drijft, als goede Chinese communiste, om de overheidsregels met harde hand te handhaven. Ze sterriliseert mannen met een zoon, en achtervolgt vrouwen die zwanger zijn van hun tweede kind om ze te dwingen tot abortus. Ze is een complex persoon, zeker niet iemand die je liefhebt, ondanks haar schuldgevoel.
De roman is breed en gaat alle kanten op, maar ik vind dat juist wel leuk.
Volgens de vertaler (lees hier een artikel over het boek van haar) is Kikkers geen politiek boek. Toch vind ik, stelt het de praktijken en de gevolgen daarvan wel aan de kaak. Het is geen boek dat autoriteiten vrijpleit. Het vertelt ook iets over de Chinese traditie denk ik, in de manier waarop gewone mensen de overheidsregels ondergaan en zich onderwerpen.
