De zevende ontmoeting is een meer hedendaagse Wassmo, het speelt volgens mij ergens in de jaren zeventig, er zijn nog pick-ups en vaste telefoons. Het is eigenlijk een soort romcom, twee mensen die vanaf het begin bij elkaar horen, maar elkaar maar zeven keer ontmoeten. De eerste keer als ze negen jaar zijn, Rut houdt daaraan voor eeuwig een litteken over omdat ze per ongeluk geraakt wordt door een steen die Gorm tegen een lantarenpaal gooit. Dan een keer in de kerk, een keer als Rut, wanhopig omdat ze een examen alleen kan halen als ze een rok aanheeft, van het bedrijf van Gorm een rok steelt en wordt betrapt, een keer tijdens een feest als Gorm net het bedrijf van zijn vader heeft overgenomen. Tijdens de vijfde ontmoeting, waar ik net ben geweest, komen ze eindelijk samen in een hotelkamer, wat helaas een kitscherig proza oplevert, met als hoogtepunt: Zijn lid wees in een krachtige, fraaie boog naar haar.
Tussen de ontmoetingen wordt het levensverhaal van Rut en Gorm verteld, waarbij ik vooral dat van Rut wel interessant vond. Zij wil al vanaf haar jeugd tekenen en naar de kunstakademie, maar dat kan natuurlijk niet; ze woont in de gesloten samenleving van de Lofoten, waar meisjes op hun 18de trouwen en een kindje krijgen. Rut moet tot twee keer toe breken met haar leven om kunstenares te kunnen worden; eerst met haar ouders en de eilanden, door aan wal tijdens haar opleiding tot lerares (al heel wat!) te trouwen met een medestudent. Daarna met haar man en kind door daadwerkelijk een aanvraag bij de kunstakademie in te dienen. Gorm moet, als zoon, het bedrijf van zijn vader overnemen, en doet dat uiteindelijk ook, na een korte vlucht uit zijn leven door aan te monsteren als lichtmatroos (bestaat dat werk nog?).
Later, als ze na hun vijfde ontmoeting weer alleen overdenken, wordt de proza weer mooier: Nadat hij zich letterlijk voor haar ogen had uitgekleed tot hij naakt was, kocht hij een stukje van haar ziel,' schrijft Gorm in zijn dagboek als hij in een kunstgalerij een schilderij van Rut koopt.
