Dokter Zjivago - Boris pasternak

Ik ben een maand in dit boek geweest. Dat maakt het moeilijk een recensie te schrijven. Het is een groot boek. 550 bladzijden valt nog wel mee, maar de thematiek en rijkwijkte zijn enorm, overdonderend. Wat dat betreft is het bijna het tegenovergestelde van mijn vorige boek, dat vooral heel klein was.
Dokter Zjivago begint tijdens de revolutie van 1905, gaat door met de revolte in 1917/1918 en eindigt om en nabij 1955. Het beschrijft de geboorte en de wording van de Sovjet Unie. Net als in Berlin Alexanderplatz voel je door het hele boek heen, ook al lees je weinig over de eigenlijke strijd, de revolutie. Het bepaalt het doen en laten van alle figuren in het boek. Ergens beschrijft Lara hoe de revolutie relaties tussen mensen opnieuw en heel anders definieert. Alle Russen moesten opnieuw leren wie en wat zij waren binnen het communisme en opnieuw leren hoe zij en hun partner en hun kinderen en families en vrienden zich verhouden.
Zoals veel Russische boeken meandert het alle kanten op, met enorm veel details. Personen worden op pagina 57 een keer genoemd en duiken op pagina 298 weer op. Naar het schijnt zit het boek vol met symboliek, veel beschrijvingen van bijvoorbeeld bomen of natuur staan symbool voor gevoelens. Dat heb ik allemaal gemist, vermoed ik. :) Net als veel van de opmerkingen van Zjivago, die eigenlijk een Russische intellectueel is, mij vreemd zijn.

Dit boek staat in mijn kast met gelezen boeken.

De gele regen - Julio Llamazares

Wat een geweldig boek. Prachtige zinnen over een trieste, verlaten omgeving. Langzaam verdwijnt al het leven uit de omgeving. Een wereld met geesten, mos en roest blijft over, een man in verval, met verlies, heimwee, verlatenheid en ondraaglijke eenzaamheid. Geschreven als een geest die langzaam uit de wereld verdwijnt.

Ik las dat dit boekje in Spanje verplichte literatuur is voor de leeslijst. Hoewel ik het prachtig vind, vraag ik me wel af hoeveel plezier je een puber op school met dit boek doet. Ik zou er op die leeftijd niets van begrepen hebben.

Dit boek staat in mijn kast met gelezen boeken.

Doodskap - Arnaldur Indridason

Zo'n reeks hap snap en niet in volgorde lezen is niet verstandig. Wat is er gebeurd? Waar is Erlendur? Wat is er gebeurd met Eva Lind? Wie is Andrés? Het duurde even voor ik het gevoel dat ik veel duidelijkheid over de personen miste opzij kon zetten. Het eerste deel van het verhaal kabbelt ook een beetje voort, het lijken eigenlijk vooral drie kleine zaken te zijn waar Sigurður Óli aan werkt. Pas over de helft van het boek komt er vaart in en komen de verschillende verhaallijnen mooi bij elkaar. Het is een ander IJsland dan de eerdere delen, de zwaarmoedige en melancholieke IJslandse sfeer is verdwenen, iedereen feest mee op de bankenbubbel. We weten natuurlijk hoe dat afloopt...

Geen van de boeken die ik van Indridason gelezen heb haalt het bij Noorderveen, het eerste boek dat ik uit de Erlendur reeks gelezen heb (maar niet het eerste boek uit die reeks).

Ik heb erg de neiging om de Ijslandse letters in mijn hoofd heel anders te laten klinken, þ als Pee, æ als èh, ð als Dee. Soms heb ik geprobeerd de namen op zijn IJslands uit te spreken, tot vermaak van mijn poes, die gelijk van schoot kwam om naast mij te zitten en te luisteren wat voor vreemds ik nu weer aan het doen was. Bergfhora.Sigurthur.

De verborgen bron - Hella Haasse

Dit is het landhuis in Rhijnauwen. Ik moest steeds aan dit huis denken terwijl ik het boek las.

Dit boek staat voorlopig in mijn kast met gelezen boeken.