Kijk es naar al dat licht - Alara Adilow

 

Ik vond dit een heel fysiek boek.

Evolution of the Ammonoids - Kate LoMedico Marriott

 

Ik heb dit boek gekocht omdat ik een ammonietenfossiel thuis heb staan, en er meer over wilde weten. Het was een grote uitgave van bijna 100 euro (slik), maar ik heb inderdaad veel geleerd.

De meeste fossielen ter wereld die zijn gevonden zijn van ammonieten, maar er zijn maar weinig boeken over, in tegenstelling tot dinosaurussen, die wellicht wel hun gewicht aan boeken hebben voortgebracht. :)

Ammonieten waren dieren met een snelle levenscyclus die snel en veel jongen maakten. Zeker de latere ammonieten uit het late Jura en Krijt konden meerdere levenscycli hebben, bovenin de waterkolom en daarna dalend naar de bodem, waarbij hun schelp veranderde. Zeker in het Krijt ware er ammonieten met compleet belachelijke schepstructuren. :)

Ik dacht altijd dat de dichtstbijzijnde levende diersoort die verwant waren aan ammonieten Nautilussen waren, maar hoewel Nautilussen en Ammonieten een zelfde voorouder hebben zijn nautilussen veel eerder afgesplitst. Inktvissen en octopussen zijn meer verwant aan ammonieten dan nautilussen zijn!

Ammonieten kregen gedurende hun evolutie een steeds dunnere schelp. Die was zeker latere ook niet meer zo geschikt voor bescherming, maar werd gebruikt voor drijfvermogen. Ammonieten hebben een syphonbuis met zout water waardoor ze water uit de kamers van hun schelp konden trekken en zo omhoog en naar beneden konden bewegen door het water. Sommige ammonieten hadden niet veel extra kamers naast hun lichaamskamer en dreven waarschijnlijk rond of op de bodem van de zee. Als er meer kamers waren werden ze lichter. Zo konden verschillende soorten Ammonieten op alle plekken in de zee leven. De syphonbuis konden ze ook gebruiken om water uit te spuiten en zo uit gevaar te katapulteren.

Ik heb in het boek ook mijn eigen ammonietfossiel gevonden, het is de Persiphinctes virguloides.

Americanah - Chimamanda Ngozie Adichie

 

This was an interesting read about being a non american black in the US, blackness she only discovered when she entered the USA. Sometimes, especially at the parties of her university professor boyfriend, I felt the people so pretentious at points. When she comes back to Nigeria she feels lost in here home-country also. It is interesting to read about Nigerias struggles as a modern African country.

This book was written a decade ago, which I could see because Ifemelu would nowadays probably make a podcast and not a blog!

Revolutie voor het leven - Eva von Redecker

 

We zijn een deel van de wereld. We moeten ophouden haar meester te willen worden.

Dit is een filosofieboek over protestbewegingen maar vooral over onze onderliggende economische structuur. Het was heel interessant en ik denk dat BIJ1 dit als lijfboek zou moeten hebben, maar het is wel een filosofieboek en ik heb soms de indruk dat filosofen expres iets dat eigenlijk vrij simpel is zo intens ingewikkeld opschrijven dat je er geen chocolade meer van kunt maken tenzij je een vierjarige universitaire opleiding hebt gehad. Zo las ik  zaakheerschappelijke soevereiniteitsaanmatiging en heb ik zelfs Kom nou! hierbij in de kantlijn geschreven.

Maar Eva von Redecker maakt erg mooie verbanden, bijvoorbeeld tussen de protesten tegen watervervuiling door de inheemse bevolking van de VS bij de olieleiding die dwars door hun gebied zou moeten komen, en de waterkanonnen die gebruikt werden om deze protesten uit elkaar te slaan, en tussen de woorden interesse en interest.: Deze interessen vormen een in de meest letterlijk zin van het woord interest [...]. In een hoofdstuk begint ze een zin met: Zoals de meeste Griekse goden niet heel bedreven zijn op het gebied van consent, [...].

een ander mooi verhaal vond ik dat in de 19 e eeuw de slagvelden van de Napoleontische oorlogen bij Waterloo werden afgegraven voor de botten van gedode soldaten, omdat die als meststof dienst konden doen op de akkers in groot Britannië! En dat niet stikstof de bottleneck is in kunstmest, maar Fosfor, omdat dat niet gemaakt kan worden en moet worden gedolven onder vreselijke omstandigheden, en er een kaal dood landschap overblijft. Een beetje wat ikzelf schreef over Australië toen ik bij een enorme goudmijn was geweest, dat we de Aarde uitknijpen en alles van leven eruit halen, en rode dode stof achterlaten.

Interessant is ook het eerste hoofdstuk over Eigendom. Bezit is algeheel, wordt hierin betoogd, eigendom betekent dat je het recht hebt om wat je als bezit hebt te vernielen. Zij noemt dat algehele zaakheerschappij. een vorm van een voorheen ondenkbare belofte van radicale vrijheid: dat je met je bezittingen kon doen en laten wat je wilde. Daarnaast stelt Redecker dat mensen elkaar konden toebehoren, niet alleen in slavernij, maar ook als arbeider of als echtgenote, omdat we een fantoombezit van zelfbezit hebben gecreëerd. We voelen onszelf als ons eigen bezit, maar dat is eigenlijk een fantoombezit, dat gebruikt wordt om ons in te kaderen en beschikbaar te laten zijn.

We beheren een wereld waarvan we vergeten zijn hoe we haar lief kunnen hebben, stelt Eva von Redecker. Greta Thunberg is terecht verontwaardigd over de rekenvoorbeelden van het Akkoord van Parijs die gebaseerd zijn op de aanname dat toekomstige generaties met techniek die nog niet eens bestaat CO23 uit de atmosfeer zullen vissen.

Recognising the stranger on palestine and narrative - Isabella Hammad

 

Hergelezen omdat ik morgen naar een talk van Isabella Hammad ga op het ILFU! Ik merkte dat ik wel weer andere zinnen eruit haalde dan die ik de vorige keer onderstreept had. 

As I write this a ceasefire has still not been called, lees ik. Terwijl ik dit lees ook nog niet... heb ik er in de kantlijn bijgeschreven. En nu ook nog niet, denk ik, terwijl ik beide entries lees.

One day this war will stop, and those of us who remain will return and rebuild, and live again in these houses eindigt het boek. Ik kijk naar het nieuws, en lees Brotherless night over de genocide in Sri Lanka en denk dat er iets veel ergers gaat gebeuren, wat een turning point zal zijn in de geschiedenis...

Legends & Lattes - Travis Baldree

 

Na Brotherless night over de Tamil tijgers moest ik iets cosy lezen, en dat werd dit boek over een orc die haar zwaard aan de wilgen hangt om een coffeeshop te beginnen.

Brotherless night - V.V. Ganeshanathan

 

Het speelt op Sri Lanka tijdens de burgeroorlog met de Tamil tijgers. Sri Lanka is nog wit op mijn leeskaart. Winnaar van de women's prize of fiction van vorig jaar. 

Over de oorlog in Sri Lanka en vooral het leven van vrouwen tijdens die oorlog. Ik was geef ik toe de Tamil tijgers een beetje vergeten. Je kunt dit verhaal bijna een op een op de situatie nu in Gaza leggen.

Het boek maakt niet een van de partijen beter of slechter, het beschrijft heel mooi hoe een land en mensen in een burgeroorlog terecht komen en hoe alle vechtende partijen de inwoners de simpelste mensenrechten ontnemen, hoe mensen meegenomen worden in de oorlogstaal.

Een familie wordt door de oorlog uit elkaar getrokken. Een broer wordt tijdens de eerste rellen gedood, waar iedereen anders op reageert. Twee andere broers worden gerekruteerd door de Tamil Tijgers, een derde broer moet er niets van weten, Sahi's vader is eigenlijk altijd afwezig en weer naar een of andere post ergens in het land en haar moeder probeert alles bij elkaar te houden. Zelf word Sashi wel aangetrokken tot de idealen van de Tijgers en studeert ze geneeskunde en werkt ze tijdens haar studie in een Tamil Tijger ziekenhuis. Als haar vriend en eerste liefde door de Tamils wordt gerekruteerd voor een hongerstaking, veranderd haar invalshoek en komt ze tegenover de Tijgers en haar broer te staan.

Ik heb wel moeite met de vertelstem die steeds tegen de lezer lijkt te spreken, en dat soms ook daadwerkelijk doet.

Ik vond het uiteindelijk erg indrukwekkend vanwege het verhaal, maar ook omdat het me op een andere manier doet nadenken over de wereld van nu, een conflict van toen, en een conflict van nu. De afloop van de oorlog, eigenlijk een genocide, biedt niet veel hoop voor het huidige conflict.