donderdag 21 augustus 2025

The great divide - Cristina HenrĂ­quez

 

He could show her how in Panama it was possible to watch the sun rise over the Pacific and set over the Atlantic all in one day.

Uitgelezen op het balkon vanavond. Ik kan me er geen voorstelling van maken hoe het Panamakanaal is gegraven en na het lezen van dit boek kan ik dat nog steeds niet. Ook een roman heeft niet het inbeeldingsvermogen te laten zien wat echt is gebeurd.

Ik vond dat deze roman te veel romanfiguren had. Daardoor kwam het verhaal maar niet op gang. Dat kwam volgens mij ook omdat Cristina Henriquez in een hoofdstuk steeds naar het verleden van de hoofdpersoon van dat hoofdstuk ging. Dan ging je terug en was je aan het eind weer waar je in het begin ook was. Pas ergens rond het midden van het boek begon het verhaal te lopen voor mij.

Alle hoofdpersonen hebben ook een groet verwijdering, Omar en zijn vader, Ada en haar moederland, de moeder van Ada en de plantage, John met zijn vrouw.

De scene waarin de vader van Omar in de mensgemaakte scheur door Panama staat en de geur van zijn overleden vrouw ruikt en de boten boven zijn hoofd ziet waren vond ik erg mooi.

woensdag 6 augustus 2025

Foster - Claire Keegan

 

'You don't ever have to say anything,' he says, 'Always remeber that as a thing you don't need never do. Many's the man lost much just because he missed the perfect opportunity to say nothing.'

Ik lees twee boeken van Claire Keegan. Zij kan met heel weinig heel veel opschrijven. Foster gaat over een klein meisje dat naar een boerderij van familie gaat wonen terwijl haar moeder, weer, gaat bevallen van een nieuw kind. Bij haar ouders lijkt ze niet erg gewenst, het is onduidelijk waarom niet. Maar bij haar pleegouders komt ze in een warm bad. Langzaam ontdooit ze, leert ze de joy van koken, leert ze grappen begrijpen. Prachtige beschrijvingen van het Ierse landschap. 88 hele mooie bladzijden.


Over een stadje in Ierland bij een Magdalena klooster, waar iedereen wel weet wat er gebeurd, maar niemand iets durft te ondernemen. 

Ik heb het woord leanbh opgezocht, wat in beide boeken staan. Het betekent 'kind'. Als je de uitgesproken zinnen uit deze boeken in je hoofd hardop uitspreekt, hoor je het Ierse accent er in.

dinsdag 5 augustus 2025

Destiny dirupted - Tamin Ansary

 

Ik heb best veel van dit boek geleerd, ook over onze Westerse 'beschaving'. Ik had al de geschiedenis van de Arabische volken van Albert Hourani gelezen, maar Destiny disrupted was een veel beeldender boek.

zondag 3 augustus 2025

The dallergut dream department store - Mi-Ye Lee


Dit was cute en fun, maar helaas niet meer dan dat. Een soort healing fiction met een fantasy slag. Binnen het genre vond ik dit wel leuk om te lezen, vooral door de Dream department store, en de namen van iedereen, DallerGut, Mogberry, Babynap Rockabye, Yasnoozz Otra, Kick Slumber, Wawa Sleepland.

Changing my mind - Julian Barnes

 

Ook bij de oppaspoes las ik Changing my mind van Julian Barnes, over hoe hij zijn gedachte veranderde op allerlei terreinen, memory, words, politics, books en age and time. Ik heb mooie quotes uit dit boek opgeschreven in mijn schriftje:

- memory -

  • The world may sadly incline to inconsistency, but not us
  • The dadaist Francis Picoba once put it like this: Our heads are round, so that our thoughts van change direction
  • Intuition was back then a female speciality
  • But where is this I that is changing this mind? [...] This I we feel so confident about isn't something beyond or seperate from the mind, but rather something inside the mind and arising from it. [...] So, if things are this way around, if it's the brain, the mind, that gives birth to what we think of as I, then the phrase 'I changed my mind' doesn't make much sense. You might as well say, 'My mind changed me'.
  • We always believe that changing our mind is an improvement, bringing a greater thruthfullness or a greater sense of realism to our dealings with the world and other people.
  • We have come to understand that every time we take a memory out of the locker and expose it to view, we make some tiny alteration to it. And so the stories we tell the most, are likely to be the least reliable.
- words -

  • Adolescense and the awareness of sex made me realise that there were more words in heaven and erath then there were dreamt of in the dictionary
  • I came to believe instead that language was and is often approximate.
  • Within the tolerant former lexicographer lies the grmpy older citizen.
- politics -
  • Opinions are like virility symbols not to be surrendered
  • We keep the faith. It's the parties which are faithless, promiscuous short-termist, shamelesly flexible of principle
  • But that is one of the functions of politicians - to disappoint us
  • Some of us have strong opinions weakly held, others weak opinions strongly held
- Age and time -

  • but on the whole we prefer to believe that we are consistent human being rather then seaweed tossed around the tides
  • That I am either a cheerfull pessimist or a melancholy optimist, depending on which side of the bed I get out of
  • Mostly we live as stumbling amateurs in a largely incomprehensible professional universe
  • Albert Einstein was once asked to explain relativity in a way that even journalists could understand. 'An hour sitting with a pretty girl on a park bench passes like a minute,' he said. 'But a minute sitting on a hot stove seems like an hour. That's relativity.'
  • One thing I've never been able to ask is wether the dying person's sense of time is affected.

zaterdag 26 juli 2025

De erfenis - Safae el Khannoussi

 

Twee verhalen van Safae el Khannoussi die eerder zijn verschenen in de gids. Mooi uitgegeven. De dobbelaar van Cairo gaat om een man die een herinnering vergokt met een bakcgammonspel, en de Erfenis over een broer en een zus wiens vader van islam naar het Jodendom is bekeert. Ze gaan naar het huis in Algerije dat hun erfenis is, en omdat de zus wil dat haar broer mee terug gaat naar Frankrijk dood zij al het vee, zodat er niets meer is om te blijven.

De ingewijden - Hella Haasse

 

Hella Haasse is altijd leuk om te lezen. Dit is haar Griekse roman, en draait om vijf personen die met elkaar verbonden raken. Ik moet toegeven dat ik geen van deze vijf personen heel interessant vond helaas. Het was werken, dit boek.